Η μεγαλύτερη ελπίδα μου

15.2.21

 

8/2: Το τελευταίο πράγμα που ήθελα αλλά δεν έγινε / δεν πήρα.

Θα ήθελα να κάνω γυμναστική αλλά δε βλέπω να γίνεται. Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.


9/2: Τι διάθεση είχα σήμερα;

Κανονική. Ούτε ιδιαίτερα χαρούμενη, αλλά ούτε κι έγινε κάτι που με ανησύχησε. Ωστόσο, θα ήθελα να πω ότι το βράδυ ήταν πολύ ευχάριστο, μιας και πήγαμε Κινέτα και φάγαμε σουβλάκια.


10/2: Ποιο ήταν το τελευταίο καινούριο πράγμα που δοκίμασα;

Χμμ... Θα έλεγα ότι η τελευταία φορά που έκανα κάτι καινούριο ήταν να δοκιμάσω νέες συνταγές (κάποιες από τις οποίες έχω γράψει κι εδώ μέσα).


11/2: Η μεγαλύτερη ελπίδα μου είναι...

...ότι σύντομα θα αποκτήσουμε πίσω τις ζωές μας και την καθημερινότητά μας. Όχι πως τώρα δεν περνάω καλά, αλλά είναι αγχωτικό να υπάρχει όλος ο αυτός ο περιορισμός με την ώρα, με τα μαγαζιά κλειστά...


12/2: Τι προκαλεί/δοκιμάζει την ηθική μου;

Το γεγονός ότι είμαι ίσως πολύ εγωίστρια και πεισματάρα και θέλω να γίνεται πάντα το δικό μου. Αυτό με ωθεί πολλές φορές στο να κάνω πράγματα που είναι λάθος. Ωστόσο μπορώ να πω πως έχω καταφέρει να “δαμάσω” αρκετά τους θορύβους που υπάρχουν στο κεφάλι μου.


13/2: Τρία πράγματα που χρειάζεται να αγοράσω.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να αγοράσω κάτι, είμαι πλήρης.


14/2: Σήμερα ένιωσα πραγματικά ασφαλής γνωρίζοντας ότι...

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ στον κόσμο (και όχι μόνο λόγω του Αγίου Βαλεντίνου).


You Might Also Like

0 σχόλια

Στην παρέα των Top Blogs