«Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη» - Θέατρον «Ελληνικός Κόσμος»
12.12.19
της Μιμής Ντενίση
Μια παραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού
Η συνέχεια της παράστασης
«Σμύρνη μου αγαπημένη»
στο «ΘΕΑΤΡΟΝ»
του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»
από τη νέα θεατρική σεζόν 2019-2020
Το
έργο της Μιμής Ντενίση «Κι από
Σμύρνη…Σαλονίκη» ανεβαίνει στο «ΘΕΑΤΡΟΝ»
του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός
Κόσμος» σε παραγωγή του Ιδρύματος
Μείζονος Ελληνισμού από τις αρχές
Οκτωβρίου 2019. Το έργο είναι το πρώτο
ελληνικό θεατρικό sequel. Αποτελεί συνέχεια
του έργου «Σμύρνη μου αγαπημένη», που
συγκλόνισε χιλιάδες θεατές και έγινε
μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην
ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Tο Ίδρυμα
Μείζονος Ελληνισμού, στο πλαίσιο των
στόχων του για την προβολή και διατήρηση
της ελληνικής ιστορίας και της ιστορικής
μνήμης, υλοποιεί ξανά μία μεγάλη παραγωγή
με ζωντανή μουσική, πλούσια σκηνικά,
κοστούμια εποχής και ρεαλιστικές
βιντεοπροβολές, εκμεταλλευόμενο τις
πολλαπλές δυνατότητες που δίνει η
υπερσύγχρονη σκηνή της αίθουσας
«Αντιγόνης» με τον μοναδικό για τα
ελληνικά δεδομένα ψηφιακό οπτικοακουστικό
εξοπλισμό.
Η Μιμή Ντενίση γράφει και σκηνοθετεί τη συνέχεια της ζωής των ηρώων μας που επέζησαν της Μικρασιατικής καταστροφής και προσπάθησαν να αρχίσουν από την αρχή στη νέα τους πατρίδα, τη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα σύνθετο έργο που φέρνει στην επιφάνεια άγνωστα στοιχεία για την εποχή του Μεσοπολέμου, η οποία υπήρξε μια από τις πιο ταραγμένες εποχές της Ελλάδας.
Λίγα λόγια για το έργο
Η αρχόντισσα της Σμύρνης Φιλιώ Μπαλτατζή και τα παιδιά της καταφέρνουν να επιζήσουν της Μικρασιατικής καταστροφής και μετά από μεγάλες περιπέτειες καταλήγουν στη Μακεδονία. Η Σαλονίκη γίνεται η πατρίδα των προσφύγων. Μια πολυπολιτισμική πόλη με ντόπιους, πρόσφυγες, Πόντιους και Εβραίους που ζουν αρμονικά παρά τις διαφορές τους. Το έργο παρακολουθεί την πορεία της οικογένειας και πολλών νέων χαρακτήρων την περίοδο από την ανταλλαγή των πληθυσμών μέχρι την αρχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανέλιξη των προσφύγων από την απόλυτη φτώχεια σε μια καινούρια αξιοπρεπή ζωή, η προσπάθειά τους να γίνουν ένα με τ’ αδέλφια τους στην Ελλάδα, η άνοδος και η πτώση της ακμάζουσας Εβραϊκής κοινότητας, δίνονται ανάγλυφα μέσα από τους χαρακτήρες. Το έργο είναι μια μεγάλη νωπογραφία της εποχής με φόντο την πολιτική κατάσταση μέσα από προσωπικές ιστορίες και με τη μουσική της εποχής από τα σεφαραδίτικα, μέχρι τα ρεμπέτικα και τον Αττίκ, να αναδεικνύουν τις αισθητικές και πολιτιστικές αντιθέσεις ανάμεσα σε ντόπιους και πρόσφυγες.
Το έργο γράφτηκε μετά από ενδελεχή έρευνα σε κείμενα ελληνικά και ξένα, Θεσσαλονικιών συγγραφέων και Εβραίων και θα ανέβει, όπως και η «Σμύρνη μου αγαπημένη», στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» την επόμενη καλλιτεχνική περίοδο 2019-2020.
Η Μιμή Ντενίση γράφει και σκηνοθετεί τη συνέχεια της ζωής των ηρώων μας που επέζησαν της Μικρασιατικής καταστροφής και προσπάθησαν να αρχίσουν από την αρχή στη νέα τους πατρίδα, τη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα σύνθετο έργο που φέρνει στην επιφάνεια άγνωστα στοιχεία για την εποχή του Μεσοπολέμου, η οποία υπήρξε μια από τις πιο ταραγμένες εποχές της Ελλάδας.
Λίγα λόγια για το έργο
Η αρχόντισσα της Σμύρνης Φιλιώ Μπαλτατζή και τα παιδιά της καταφέρνουν να επιζήσουν της Μικρασιατικής καταστροφής και μετά από μεγάλες περιπέτειες καταλήγουν στη Μακεδονία. Η Σαλονίκη γίνεται η πατρίδα των προσφύγων. Μια πολυπολιτισμική πόλη με ντόπιους, πρόσφυγες, Πόντιους και Εβραίους που ζουν αρμονικά παρά τις διαφορές τους. Το έργο παρακολουθεί την πορεία της οικογένειας και πολλών νέων χαρακτήρων την περίοδο από την ανταλλαγή των πληθυσμών μέχρι την αρχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανέλιξη των προσφύγων από την απόλυτη φτώχεια σε μια καινούρια αξιοπρεπή ζωή, η προσπάθειά τους να γίνουν ένα με τ’ αδέλφια τους στην Ελλάδα, η άνοδος και η πτώση της ακμάζουσας Εβραϊκής κοινότητας, δίνονται ανάγλυφα μέσα από τους χαρακτήρες. Το έργο είναι μια μεγάλη νωπογραφία της εποχής με φόντο την πολιτική κατάσταση μέσα από προσωπικές ιστορίες και με τη μουσική της εποχής από τα σεφαραδίτικα, μέχρι τα ρεμπέτικα και τον Αττίκ, να αναδεικνύουν τις αισθητικές και πολιτιστικές αντιθέσεις ανάμεσα σε ντόπιους και πρόσφυγες.
Το έργο γράφτηκε μετά από ενδελεχή έρευνα σε κείμενα ελληνικά και ξένα, Θεσσαλονικιών συγγραφέων και Εβραίων και θα ανέβει, όπως και η «Σμύρνη μου αγαπημένη», στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» την επόμενη καλλιτεχνική περίοδο 2019-2020.
Την Κυριακή που πέρασε είχαμε την τεράστια ευκαιρία να παρακολουθήσουμε αυτήν την παράσταση. Πρόκειται για μία μεγαλειώδης παράσταση, με εξαιρετικά κοστούμια, σκηνικά, και φυσικά άριστες ερμηνείες...
Η κυρία Ντενίση έδωσε τη συνέχεια της προηγούμενης, εξίσου υπέρλαμπρης παράστασης «Σμύρνη μου αγαπημένη». Βαθιά έρευνα για τα πολιτικά γεγονότα της εποχής, για τον τρόπο ζωής, για την αντιμετώπιση των προσφύγων...
Παρακολουθήσαμε συγκινημένοι, συγκλονισμένοι και δακρυσμένοι την πολύπαθη περιπέτεια των προσφύγων της Μικρασίας, όπως αυτή περιγραφόταν μέσα στην παράσταση. Δυνατές σκηνές και δυνατές ερμηνείες που απέδιδαν δυνατά συναισθήματα...
Αισθάνθηκα ιδιαίτερη πίκρα για το πώς αντιμετώπιζαν οι Έλληνες του ελλαδικού χώρου τους πρόσφυγες Έλληνες της Μικρασίας - που ακόμα και μετά από το πόσο είχαν υποφέρει, ξεριζωθεί και βιώσει τον πόνο, την απώλεια, το πένθος, την απόλυτη καταστροφή, ήταν οι «τουρκόσποροι» και καθόλου αποδεκτοί. Τα πολιτικά γεγονότα τότε, όπως διατυπώνονταν, έδειχναν αυτό που συμβαίνει και σήμερα: τη συνεχή διχόνοια των Ελλήνων.
Φεύγοντας από την παράσταση, έμεινα με κάποιους προβληματισμούς. Γιατί οι Έλληνες πάντα τρώγονται μεταξύ τους; Γιατί υπάρχει πάντα ένας εθνικός διχασμός; Γιατί είναι αδύνατο να συνεργαστούμε σαν λαός για το εθνικό συμφέρον; Υπάρχει, άραγε στις μέρες μας, εθνικό συμφέρον; Υπάρχει η έννοια του έθνους;... Και όχι, δεν έχω σε καμία περίπτωση εθνικιστικές σκέψεις, είμαι κάθε άλλο παρά ρατσίστρια. Δεν αναφέρομαι σε τίποτα άλλο πέρα από τους Έλληνες και το έθνος της Ελλάδας. Το σίγουρο είναι ότι, αν οι Έλληνες ενωθούν, είναι ασταμάτητοι και δυνατοί, όσο λίγοι αριθμητικά κι αν είναι. Το έχουν αποδείξει, άλλωστε, και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - που και πάλι όμως, μετά ξεκίνησε κι άλλη εθνική φαγωμάρα. Θα πρέπει όμως να συμβεί κάτι τόσο φοβερό, όπως ένας πόλεμος για να ενωθούν οι Έλληνες; Κι αν συμβεί, στις ημέρες που ζούμε, οι Έλληνες θα ενωθούν όντως;...
Σκηνοθ.:Μ. Ντενίση
Ερμηνεύουν: Μ. Ντενίση, Αλ. Αντωνόπουλος, Γ. Αρμένης, Ν. Βλαβιανού, Κ. Γερονικολού, Μ. Εγγλεζάκη, Λ. Ελευθερίου, Δ. Μακαλιάς, Μ. Μητρούσης, Κ. Μιχαήλ, Ν. Παλληκαράκη, Όλ. Πολίτου, Δ. Σιγάλα, Α. Σκοπελίτη, Γ. Τσιμιτσέλης, Αντ. Ψυχράμη.
Μουσικοί επί σκηνής: Αν. Κατσιγιάννης, Σ. Μαργώνης
Σκην.: Μ. Παντελιδάκης.
Κοστ.: Ηλ. Δουλαδίρη
Μουσ.: Αν. Κατσιγιάννης
4 σχόλια
Πόσο καιρό έχω να πάω θέατρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα δει το Σμύρνη μου αγαπημένη και ήταν υπερπαραγωγή. Φαντάζομαι ότι το ίδιο τέλεια θα είναι και αυτή. Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία.
Όσον αφορά τους προβληματισμούς σου, είναι σκέψεις σοβαρές. Είμαστε λαός που δεν μπορούμε να μονοιάσουμε. Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι θα γινόταν σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίπτωση. Αυτή η σκέψη με τρομοκρατεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπηρό, πολύ...
ΔιαγραφήΘέλω κι εγώ πολύ να πάω! Δεν είχα δει την πρώτη βέβαια αλλά πάνω κάτω ξέρω την ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά φέτος παίζονται ωραίες παραστάσεις. Πολλές προτάσεις και ιδέες στο μυαλό για τώρα τα Χριστούγεννα, ο χρόνος είναι λίγος...
Με στενοχωρεί κι εμένα πολύ όταν βλέπω ότι είμαστε πάντα έτοιμοι να φάμε ο ένας τον άλλον για τα πολιτικά. Πραγματικά αν σκεφτείς ότι το καλό του διπλανού σου είναι και δικό σου καλό, όλα θα αλλάξουν! Γιατί δεν το βλέπουμε άραγε;