«Αγαπημένε Άγιε Βασίλη...»
9.12.19
Αγαπημένε Άγιε Βασίλη,
Δε θα ξεκινήσω να σου λέω ότι ήμουν καλό κορίτσι φέτος. Αφ'ενός γιατί δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, αφ'ετέρου γιατί τα ξέρεις ήδη καλά.
Θα σε ρωτήσω όμως το εξής, τι σημαίνει άραγε "καλός" και "κακός";...
Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν συμβεί τόσα, που θα χρειαζόμουν μάλλον βιβλίο για να τα εξιστορήσω. Δεν παραπονιέμαι, γιατί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η ζωή μου είναι μία περιπέτεια: δε βαριέμαι ποτέ! Έκανα πολλά λάθη, κάποια εκούσια, και κάποια από αδιαφορία ή απροσεξία, ωστόσο συνέβησαν και γεγονότα που δεν ήταν υπό τον έλεγχό μου. Έχω μετανιώσει για πολλά, όμως όχι για όλα - κι αυτό ίσως με προβληματίζει κάποιες φορές.
Έχω απλά αποφασίσει, Άγιε Βασίλη, ότι θέλω να ζήσω τη ζωή μου. Να την απολαύσω και να τη γευτώ, όπως ακριβώς έρχεται, με τις λύπες της, μα και με τις χαρές της. Έχω κουραστεί από τα καλούπια που προσπαθεί η κοινωνία ή ακόμα και ο περίγυρός μας να μας βάλει. Θέλω να ζήσω! Να γελάσω, να αγαπήσω τους ανθρώπους μου, να κλάψω με τις αναποδιές και με τις αδικίες, να θυμώσω, να συγχωρήσω, να βοηθήσω, να ζητήσω συγγνώμη, να γνωρίσω νέους ανθρώπους, να συγκινηθώ...
Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, αλλά ναι, θέλω τα πάντα στη ζωή μου. Μέσα στη θλίψη του είναι που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι είναι ζωντανός. Μέσα στις ευάλωτες στιγμές του είναι που συνειδητοποιεί πόσο δυνατότερος απ' όσο νόμιζε είναι. Και εγώ, ξέρω να περπατάω στο ίσιωμα, αλλά ξέρω και να ανεβαίνω τις ανηφοριές. Και, αν θέλουμε να είμαστε και ειλικρινείς, όταν ανέβεις πια την ανηφόρα, η θέα είναι όμορφη από ψηλά - με λίγα λόγια, μέσα από τον κόπο, το δάκρυ, την αποτυχία, είναι που μαθαίνεις να εκτιμάς την επιτυχία, το γέλιο, τη χαρά! Τα θέλω όλα, λοιπόν.
Τι λες; Είμαι καλό ή κακό κορίτσι; Το σίγουρο είναι ότι είμαι ανθρώπινη. Η ζωή μου δεν είναι τέλεια, όμως θέλω να τη ζήσω στο έπακρο, να ρουφήξω το κάθε δευτερόλεπτο που περνάει. Γι' αυτό δε θα σου ζητήσω πολλά... Λίγα και ουσιώδη.
Θέλω, λοιπόν, να έχεις καλά την οικογένειά μου και τους φίλους μου, αλλά και εμένα, για να μπορώ να ζω τις στιγμές μου μαζί τους, να μοιραζόμαστε τα προβλήματά μας με υπομονή και ενσυναίσθηση, αλλά και να διασκεδάζουμε, και να γελάμε μαζί! Όμως δεν μπορώ να ξεχάσω τους ανθρώπους που έχουν υποφέρει πολύ, από τις πολιτικές επιθέσεις, από τις πυρκαγιές, από τις πλημμύρες, από τους σεισμούς, από τις αρρώστιες... γι' αυτό και σου ζητάω και κάτι τελευταίο: ειρήνη σε όλον τον κόσμο και όχι άλλες καταστροφές, όχι άλλος πόνος, πουθενά, σε καμία χώρα, σε καμία γειτονιά, σε κανένα νοσοκομείο, κανένας άνθρωπος να μην υποφέρει πια.
Υγεία σε όλους μας, λοιπόν!
Θα σε περιμένω και φέτος!
Στο τραπέζι θα βρεις μελομακάρονα και μπισκοτάκια (μη δεν πάρεις, θα προσβληθώ).
3 σχόλια
Όπως ακριβώς το λες κι εσύ... Είσαι ανθρώπινη. Κανένας μας δεν είναι καλός ή κακός, όλοι έχουμε διάφορες πλευρές που βγάζουμε ανάλογα με τις περιστάσεις. Θέλει θάρρος όμως να πεις ότι θα ζήσω και καλοδεχούμενα και τα καλά, αλλά και τα άσχημα! Εύχομαι μόνο καλά να σου έρθουν όμως γιατί το αξίζεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησε πολύ αγαπητή φίλη η σκέψη σου, οι προσδοκίες και οι έγνοιες σου. Σε τιμούν οι αναζητήσεις και τα ερωτήματά σου. Εύχομαι ειλικρινά το καλύτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από τις πολλές φουρτούνες, εύχομαι Αναστασάκι μου να έρθει η νηνεμία. Να περνάς όμορφα και να ζεις την κάθε στιγμή... Να έρθουν όλα όπως τα ονειρεύεσαι κι ακόμα καλύτερα, αγάπη μου! ❤️
ΑπάντησηΔιαγραφή