Είναι ένας χρόνος και παραπάνω που βιώνουμε αυτήν τη ζωή. Με περιορισμούς, με αγωνία, με φόβο, με εγκλεισμό... και ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας:  αυτή η κατάσταση έχει κουράσει. Έχει κουράσει ΠΟΛΥ. Δεν πρέπει να έχει περάσει μέρα που να μη σκέφτομαι όλα όσα θα ήθελα να κάνω - αυτά που κάποτε μου φαίνονταν αυτονόητα, αλλά μόνο αυτονόητα δεν ήταν τελικά.

Δε θέλω να με παρεξηγήσεις: συνεχίζω να περνάω υπέροχα! Πάντα υπάρχουν οι εναλλακτικές και σε εμένα προσωπικά χαρίζουν εξίσου πολύ όμορφες και ξέγνοιαστες στιγμές. Όμως υπάρχουν και εκείνα τα "άλλα" που μου έχουν λείψει και δε γίνεται να το αρνηθώ...

• Οι βόλτες στην Αθήνα... τόσο, μα τόσο πολύ! Μου έρχονται κλάματα όποτε σκέφτομαι την Αθηνούλα μου, το μέρος που έζησα σχεδόν 10 χρόνια. Θέλω τόόόοοοσο πολύ να μπορέσω να ξαναπάω και να περπατάω όπως τότε ανέμελη...
• Να κάνω μάθημα με τους μαθητές μου από κοντά. Κάνω μάθημα ούσα μόνη μου σε ένα δωμάτιο και βλέπω μόνο μαύρα κουτάκια, ή στην καλύτερη περίπτωση τα προσωπάκια τους μόνα τους κι αυτά σε ένα δωμάτιο, απηυδησμένα από το  χρόνο που περνούν αναγκαστικά μπροστά από μια οθόνη.
• Να αγκαλιάσω όσους αγαπώ.
• Να μπορώ να δω τις γιαγιάδες μου χωρίς φόβο ότι θα τους μεταφέρω κάποιο μικρόβιο, και να με δουν ολόκληρη, χωρίς μάσκα.
• Να μπορώ να δώσω φαγητό από το πιάτο μου στους γονείς μου.
• Να μην τρέχω σαν τρελή να βάλω αντισηπτικό όποτε πιάνω χρήματα.
• Τα βράδια Κυριακής για ποτό σε κεντρικό σημείο της πόλης.
• Να χορεύω με τα αγαπημένα μου κομμάτια τα σαββατόβραδα σε ένα κατάμεστο μπαρ.
• Το σπιτάκι μου στην Αθήνα - υπερβολικά πολύ!
• Οι φίλοι μου που είναι μακριά, αλλά πάντα περνούσαμε καλά μαζί.
• Το σινεμά, με τα βελούδινα καθίσματα, με ποπ κορν και νάτσος.
• Οι εξορμήσεις εκείνες που άνοιγες το διαδίκτυο, έβλεπες μια πόλη/ένα χωριό και την Κυριακή πήγαινες - έτσι απλά!
• Τα ταξίδια στο εξωτερικό...
• Τα κουτούκια με εύγευστο κρασί, καλομαγειρεμένες νοστιμιές και ρεμπέτικα τραγούδια.
• Οι οικογενειακές βόλτες κι εκδρομές σε κοντινά μέρη.
• Να μην ακούω άλλο πια καταστροφολογικά σενάρια για το μέλλον.
• Τα κοινωνικά δρώμενα.
• Το συναίσθημα ότι είναι Παρασκευή!
• Να μην έχουν όλοι (μα ΟΛΟΙ όμως!) άποψη περί ιατρικής, περί εκπαίδευσης, περί πολιτικής και γενικότερα! - Δε γίνεται πάντα να έχεις μια άποψη!, γι' αυτό υπάρχουν οι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει σχετικά!
• Τα κυριακάτικα απογεύματα που πήγαινα θέατρο με τη μαμά.
• Οι συζητήσεις που ήταν τυχαίες, αλλά κι εκείνες που είχαν νόημα.
• Να μπω σε μαγαζιά και να επιλέξω όσα επιθυμώ απλά χαζεύοντας και όχι παραγγέλνοντας διαδικτυακά.
• Να αγγίζω αντικείμενα στο σουπερ μάρκετ χωρίς άγχος.