Μακάρι να είχα...
23.1.20
Μου αρέσει αυτή η στήλη του 5–Year –Journal, όπως και κάθε μορφή journal (ξεκίνησα φέτος το Journal prompts που είναι μηνιαίο). Μου αρέσει αφ' ενός γιατί καταγράφω κάπως τη ζωή μου και μπορώ όχι μόνο να θυμάμαι τα παλιότερα, αλλά και να συγκρίνω τις διαφορές από χρόνο σε χρόνο... αφ' ετέρου γιατί νιώθω πως είμαι σε μία άμεση επικοινωνία μαζί σου, αναγνώστη μου. Κι αυτός είναι ο λόγος που αναρτώ αυτές τις απαντήσεις εδώ δημόσια, ενώ έχω και ένα ιδιωτικό ιστολόγιο και θα μπορούσα να το κάνω εκεί. Τα journal είναι μία καλή ευκαιρία για να με μάθεις και να με γνωρίσεις λίγο καλύτερα και στην προσωπική μου ζωή και στην καθημερινότητά μου.
Σήμερα λοιπόν
σου δίνω τις επόμενες ερωτήσεις...
15/1: Ποιο είναι το πιο
δύσκολο πράγμα που είχα να διαχειριστώ
σήμερα;
Η προπόνηση με
κούρασε πολύ και για αρκετή ώρα μετά
ένιωθα την καρδιά μου να έχει πολύ
αυξημένους παλμούς και τα πόδια μου
πονούσαν πολύ. Το δυσκολότερο από όλα
όμως ήταν το απόγευμα στο φροντιστήριο,
όπου έχω ένα τμήμα που σε γενικότερο
πλαίσιο με δυσκολεύει πολύ, από θέμα
συμπεριφορών.
16/1: Η καλύτερη στιγμή
της ημέρας σήμερα
Σήμερα είχε
γενέθλια ο μπαμπάκας μου!!! Η καλύτερη
στιγμή ήταν όταν του έκαναν έκπληξη στο
φροντιστήριο οι μαθητές του, μπαίνοντας
μέσα με μία τούρτα και τραγουδώντας το
γνωστό γενέθλιο τραγούδι. Αλλά φυσικά
και όταν το βράδυ κόψαμε τούρτα
οικογενειακώς. Ανεκτίμητες στιγμές,
που με κάνουν να νιώθω απίστευτα ευγνώμων
που αυτός ο τόσο σημαντικός και ιδιαίτερος
άνθρωπος στη ζωή μου είναι καλά και
μπορούμε να τον χαιρόμαστε.
17/1: Τι ζητάω τελικά από
τη ζωή μου;
Να νιώθω... να ταξιδεύω... να είμαι ερωτευμένη... και να εργάζομαι...
18/1: Αν μπορούσα να είχα
περισσότερα χόμπι και ασχολίες, ποια
θα ήταν αυτά;
Σίγουρα θέλω να
ασχολούμαι με τον αθλητισμό, και αυτό
έχω καταφέρει να το εντάξω μέσα στην
καθημερινότητά μου, κάνοντας τρέξιμο.
Θα ήθελα όμως πάρα πολύ να κάνω και χορό
(τρελααααίνομαι για το χορό), καθώς και
κάποια καλλιτεχνική δραστηριότητα, δεν
ξέρω ακριβώς τι, ζωγραφική, ντεκουπάζ,
χειροτεχνίες... Όμως δυστυχώς αυτό δεν
το μπορώ, γιατί δεν υπάρχουν πρωινά
τμήματα, είναι όλα απογευματινά, τις
ώρες δηλαδή που εγώ εργάζομαι.
19/1: Μετάνιωσα για κάτι
σήμερα;
Μετάνιωσα γιατί
κάθισα στο σπίτι, υποτίθεται για να
διαβάσω, αλλά δε συγκεντρωνόμουν με
τίποτα, με αποτέλεσμα να μην είμαι
παραγωγική. Επομένως δεν πέρασα και
ιδιαίτερα καλά. Θα έπρεπε, είτε να είχα
βγει με τις φίλες μου ως είθεστε κάθε
Κυριακή, είτε να έχω διαβάσει όντως.
20/1: Έκανα κάτι ασυνήθιστο
σήμερα; Αν ναι, τι ήταν αυτό;
Δεν μπορώ να πω
ότι έκανα κάτι ασυνήθιστο. Ήταν μία
συνηθισμένη Δευτέρα, διάβασμα,
φροντιστήριο... Τίποτα το διαφορετικό.
21/1: Ποιο ελάττωμά μου
με δυσκολεύει;
Η ενοχικότητά
μου, ξεκάθαρα. Αν και, για να είμαι
ειλικρινής, τα τελευταία δύο χρόνια την
έχω αποτινάξει σε πολύύύυυ μεγάλο βαθμό.
22/2: Μακάρι
να είχα...
...τελειώσει
το μεταπτυχιακό...
23/2: Το σπίτι
μου είναι “σπίτι” γιατί...
...γιατί εκεί
ζουν οι άνθρωποι που αγαπώ... γιατί
υπάρχει αγάπη, θαλπωρή, φροντίδα,
ασφάλεια...
2 σχόλια
Μου αρέσει αυτή η καταγραφή Αναστασία. Μου αρέσουν οι στόχοι σου, το ενεργό μυαλό σου, η οργάνωσή σου, το φως στην καρδιά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα χαίρεσαι τον Πατέρα σου, πολύχρονος.
Να χαίρεσαι κάθε σου στιγμή.
Ευχαριστώ πολύύυυ για τις ευχές! Να είσαι καλά Γιάννη! 🙂
Διαγραφή