Χιόνι στη λίμνη - Susan Wiggs (Τα χρονικά της λίμνης #4)
30.5.17
«Μπορεί μια στιγμή ν' αλλάξει τη ζωή σου; Η δικηγόρος του διεθνούς δικαίου Σόφι Μπέλαμι έχει αφιερώσει τη ζωή της στους ανθρώπους που υποφέρουν σε εμπόλεμες περιοχές. Όταν, όμως, βγαίνει ζωντανή από μια εφιαλτική εμπειρία ομηρίας, συνειδητοποιεί τι είναι αυτό που μετρά περισσότερο για κείνη: τα παιδιά της, που έχει αφήσει πίσω στην πατρίδα της. Κι έτσι, επιστρέφει στο ειδυλλιακό Κάτσκιλ, στις όχθες της λίμνης Γουίλοου, αποφασισμένη να αποκαταστήσει τους δεσμούς με την οικογένειά της όσο είναι ακόμη καιρός. Εκεί η Σόφι ανακαλύπτει με έκπληξη ότι η ζωή σε μια μικρή, ήσυχη πόλη μπορεί να κρύβει πολλές χαρές και συγκινήσεις -όπως την αναπάντεχη, δυνατή έλξη που ξυπνάει μέσα της για τον Νόα Σέπερντ, τον κτηνίατρο της πόλης. Αυτό τον ευγενικό, τρυφερό άντρα, που όμως μέχρι τώρα δεν έχει σταθεί και τόσο τυχερός με τις γυναίκες... Ένα βιβλίο που μιλάει μέσα απ' την καρδιά για όλες τις αγάπες που γεμίζουν τη ζωή μιας γυναίκας, κι όλους τους τρόπους που η αγάπη δοκιμάζεται και μεγαλώνει. Ένα βιβλίο για τον τρόπο που ξεπερνάμε τις τραγωδίες, γιατρεύουμε τις πληγές, και διεκδικούμε μια δεύτερη ευκαιρία στην ευτυχία.»
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Μπορεί να διανύουμε έναν ανοιξιάτικο μήνα, αλλά αυτό δε με εμπόδισε να
διαβάσω το βιβλίο της Susan Wiggs «Χιόνι στη λίμνη». (Άλλωστε, ας μην κρυβόμαστε,
τελειώνει ο Μάιος και ακόμα ψύχρα έχει).
Έχοντας διαβάσει το Στοίχημα της αγάπης, και αφού το λάτρεψα, σκέφτηκα πως
ήταν καιρός να γυρίσω στη σειρά Τα χρονικά της λίμνης. Συγκεκριμένα, το «Χιόνι στη λίμνη» είναι η τέταρτη ιστορία της σειράς.
Το βιβλίο μού άφησε ανάμεικτα
συναισθήματα. Δεν μπορώ να απαντήσω με σαφήνεια αν μου άρεσε ή δε μου άρεσε και
πόσο. Το σίγουρο είναι ότι η Σόφι Μπέλαμι είναι ένας πραγματικά ρεαλιστικός
χαρακτήρας, με την ψυχολογία που έχει κάθε γυναίκα, με τις σκέψεις που έχει
κάθε μητέρα, κάθε γυναίκα χωρισμένη, κάθε γυναίκα ερωτευμένη, κάθε γυναίκα που
είναι κομμάτι μιας συγκεκριμένης κοινωνίας. Από την άλλη, ο Νόα Σέπερντ είναι
τόσο αξιαγάπητος, τόσο γλυκός, τόσο τρυφερός... Αμφισβητώ τη ρεαλιστικότητα του
χαρακτήρα του, αλλά πραγματικά τον αγάπησα και μου άρεσε.
Η ιστορία γενικά κινείται σε πολύ
ρεαλιστικές καταστάσεις και πλαίσια, κι αυτό ήταν κάτι που εκτίμησα βαθύτατα.
Ωστόσο, αισθάνθηκα ότι δεν υπήρχε δράση, δεν υπήρχε εξέλιξη στην πλοκή. Οι
ίδιες σκέψεις και τα ίδια γεγονότα νομίζω πως ανακυκλώνονταν με αποτέλεσμα να
αναρωτιέμαι γιατί το διαβάζω και με την κρυφή επιθυμία να τελειώσει όσο πιο
σύντομα γίνεται. Πολύ μελάνι και χαρτί σπατάλησε άσκοπα.
Βέβαια, το τελευταίο κεφάλαιο με άγγιξε
τόσο, μα τόσο πολύ, ώστε να δακρύζω ανεξέλεγκτα από συγκίνηση.
Μεγάλο μπόνους για εμένα, και έκπληξη θα
έλεγα, η παρουσία του Μπο Κράτσερ που τόσο αγάπησα στο Στοίχημα της αγάπης,
όπου και διάβασα με λεπτομέρειες τη ζωή του, αλλά και της Δάφνης Μακντάνιελ και
της μικρής Τσέλσι.
Τα όποια αρνητικά της πλοκής για εμένα
παραγράφονται, μιας και η ιστορία ήταν πέρα για πέρα συγκινητική και έθιγε φλέγοντα
θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη γυναίκα. Και φυσικά, το ταξίδι μου στο Άβαλον
δε σταματάει εδώ, αφού με περιμένει ένα ακόμα βιβλίο της σειράς, που ανυπομονώ
τόσο πολύ να διαβάσω...
Ταυτότητα του έργου:
Συγγραφέας: Susan Wiggs
Εκδόσεις: Bell
Σελίδες: 393
ISBN: 978-960-620-282-7
2 σχόλια
Αλήθεια δε σου άρεσε πολύ; Εμένα ήταν από τα αγαπημένα μου της σειράς, κυρίως γιατί έβλεπες πόσο μπορεί να αλλάξει η ζωή ενός ανθρώπου μετά από ένα τραυματικό γεγονός, πόσες σκέψεις μπορεί να έχει μια μητέρα, πόσο λαμβάνουμε υπόψη την κοινωνία, ενώ πολλές φορές δε θα έπρεπε... Σκέψεις δηλαδή που κάνουμε καθημερινά όλοι μας! Όμως αντιλαμβάνομαι και την ένστασή σου πως ήταν αρκετά στατικό στο μεγαλύτερο μέρος του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω το επόμενο που έχει σειρά να το ευχαριστηθείς περισσότερο! Φιλάκια πολλά! ❤
Σαν θέμα ήταν όντως δυνατό!
ΔιαγραφήΕλπίζω το επόμενο που έχω να με περιμένει να μου αρέσει περισσότερο!
Φιλάκιαααα!