Η γυναίκα του σουλτάνου - Jane Johnson
30.1.17
«Πίσω από τα μεγάλα τείχη και τις
επιβλητικές αψίδες του παλατιού της Μεκνές, ο Νους-Νους, αιχμάλωτος γιος
φυλάρχου, σκλάβος πλέον και γραφέας της Aυλής, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας
σκοτεινής συνωμοσίας, στην οποία
εμπλέκονται τρεις πανίσχυρες μορφές: ο απάνθρωπος και δεσποτικός σουλτάνος του
Μαρόκου Μουλάι Ισμαήλ, ένας από τους πιο τυραννικούς ηγεμόνες της Ιστορίας, η
διαβόητη σύζυγός του Ζιντάνα, ειδική στη χρήση δηλητηρίων και στη μαύρη μαγεία,
και ο μοχθηρός μεγάλος βεζίρης.
Όμως και η νεαρή Αγγλίδα, Άλις
Σουάν, η οποία αιχμαλωτίζεται και καταλήγει στην Αυλή, αντιμετωπίζει το δικό
της δίλημμα: πρέπει να γίνει παλλακίδα στο χαρέμι του σουλτάνου, αλλιώς θα
πεθάνει. Η Άλις και ο Νους-Νους οδηγούνται σε μια απροσδόκητη συμμαχία που θα
καταλήξει σε μια βαθιά και συγκινητική σχέση, καθώς οι δύο παρείσακτοι θα βρουν
κουράγιο και απαντοχή σε εξαιρετικά επικίνδυνες περιστάσεις.»
Η προσωπική μου άποψη:
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που
συγκλονίζει: αυτό είναι «Η γυναίκα του σουλτάνου». Συνεχείς ανατροπές,
δολοπλοκίες, ίντριγκες, πάθη, θρησκοληψία, μαύρη μαγεία... Μαρόκο του 17ου αιώνα...
Η ψυχή μου σφιγγόταν κάθε φορά
που το διάβαζα, γιατί δεν μπορούσα ποτέ μου να φανταστώ πώς μερικοί άνθρωποι
υπήρξαν τόσο άτυχοι στη ζωή τους, ώστε να πουληθούν σκλάβοι, να γίνουν
παλλακίδες σε χαρέμια, να γίνουν ευνούχοι, να χάσουν τη ζωή τους από τη μια
στιγμή στην άλλη εξαιτίας της ξαφνικής οργής ενός σουλτάνου -ο οποίος
πιθανότατα μετά από δέκα λεπτά να μη θυμόταν καν γιατί είχε εξοργιστεί... Ο
Νους-Νους και η Άλις ίσως να ήταν πρόσωπα φανταστικά. Μα πόσοι χιλιάδες
Νους-Νους και Άλις έζησαν και πόνεσαν τόσο στη ζωή τους...
Η ιστορία ήταν, χωρίς υπερβολές,
εξαιρετική. Η πλοκή φοβερά ενδιαφέρουσα και με δυνατές σκηνές και εικόνες που
πολλές φορές ένιωθα την καρδιά μου να σταματάει από την αγωνία.
Ένα βιβλίο που σίγουρα θα διαβάσω
ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον και, φυσικά, το προτείνω και σε εσάς!
Ταυτότητα του έργου:
Συγγραφέας: Jane Johnson
Εκδόσεις: Καλέντης
Σελίδες: 568
ISBN:
Μετάφραση: Αλέξανδρος Καλοφωλιάς
16 σχόλια
Ααα εσένα σου αρέσουν πολύ τα ιστορικά από ότι έχω καταλάβει! 😉
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το βιβλίο το είχα δει σε διαγωνισμό και το είχα βάλει από τότε στο μάτι. Θέλω να το διαβάσω κάποια στιγμή (αλλά με τόσα που έχω ήδη αδιάβαστα, όλο αναβάλλω να το πάρω).
Πάντως πολύ ωραίο το review σου!
Φιλάκια πολλά Αναστασάκι μου! Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!!! ❤
Αρχίζω κι εγώ να το συνειδητοποιώ αυτό... Ναι, τελικά μου αρέσουν τα ιστορικά!
ΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω πάντως, έχω κι εγώ τόσα αδιάβαστα και όλο θέλω κι άλλα... κι άλλα... Και ξέρεις ε; Άμα δεν πάρω αυτό που έχω βάλει στο μάτι, μπορώ και να σκάσω! :D
Πολλά φιλάκιαααα Μαρθούλι! :)))
Εμένα μου λες... Κι εγώ μέχρι να βρω τα βιβλία που μου έχουν καρφωθεί στο μυαλό, το σκέφτομαι κάθε μέρα :(
ΔιαγραφήΔικιά μου είσαι!
ΔιαγραφήΔυνατό και σκοτεινό φαίνεται! Πολλές σελίδες όμως βλέπω και με πιάνει η καρδιά μου :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα δε φαντάζομαι να θες αυτό το επιχείρημα να το λάβω σοβαρά υπόψιν :P
ΔιαγραφήΠλάκα σου έκανα :D εννοείται ότι δεν είναι οι σελίδες κριτήριο για ένα βιβλίο. Έχω παρατηρήσει ότι τα ιστορικά γενικώς είναι ογκώδη...
Διαγραφή"Τώρα που το λες και το παρατηρώ...." ;D
ΔιαγραφήΑχαχαχα! Κάτι μου θυμίζει αυτό!
Διαγραφή;-) ;-)
ΔιαγραφήΚαταλήγω πως κι εμένα μου αρέσουν τα ιστορικά. Να ποιο θα είναι το επόμενο λοιπόν.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Χαίρομαι που σου άρεσε)
Θα σου αρέσει, πιστεύω! :)
ΔιαγραφήΑυτά έχουν τα ιστορικά... Συνήθως είναι επίπονα, αν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση. Ωστόσο είναι και εμένα από τα αγαπημένα μου είδη λογοτεχνίας. Θα το έχω στα υπόψιν μου, μικρή μου, μου άρεσε πολύ η κριτική σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλάκια!
Είναι αλήθεια, αυτό συμπεραίνω κι εγώ, τα ιστορικά συνήθως "πονάνε", αλλά παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον.
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Πόσοι Νους-Νους και Άλις ζουν και πονούν τόσο στη ζωή τους ακόμα και στις μέρες μας αναρωτιέμαι καμιά φορά και απελπίζομαι... Τα ιστορικά μυθιστορήματα είναι πάντα τόσο δυνατά, που δεν αντέχω πάντα να τα διαβάσω συνεχόμενα γιατί με στενοχωρούν. Θα το ψάξω το συγκεκριμένο γιατί δε το γνώριζα καν. 😘
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, είναι αλήθεια... Κι εμένα με στενοχώρησε πολύ το συγκεκριμένο. Θεωρώ ότι γενικά αυτό το μυθιστόρημα είναι... για γερά στομάχια!
Διαγραφή