Να ερχόσασταν πάλι... - Ένα ποίημα για το καλοκαίρι
30.7.25Να ερχόσασταν πάλι...
Μια μέρα γεμάτη γέλια,
ήλιο, παιχνίδια, χαρά.
Κορίτσια κι αγόρια σε ομάδες,
με καπέλα στραβά
και φανέλες μουσκεμένες απ’ το τρέξιμο.
Γεύμα στα ξύλινα τραπέζια,
φαγητό που πάντα πεινούσαμε,
κι ας μην το τρώγαμε όταν ήμασταν σπίτι.
Μεσημέρια με καρπούζι
κάτω απ’ τα πεύκα.
Κι ύστερα φακοί, μυστικά,
τραγούδια στη φωτιά
και θεατρικά που στήνονταν στο άψε σβήσε.
Το βράδυ,
χορός στο προαύλιο
με πέδιλα γεμάτα άμμο
και φωνές παιδικές γεμάτες αθωότητα.
Κι όταν έφτανε η Κυριακή,
το επισκεπτήριο.
Γονείς που έρχονταν με χαμόγελα,
μια αγκαλιά
κι ένα δάκρυ που δεν έπρεπε να φανεί.
Ανέμελα καλοκαίρια στην κατασκήνωση...
να ερχόσασταν πάλι.
Δες επίσης και την προηγούμενη συμμετοχή μου εδώ.
13 comments
Αναστασία μου καλημέρα, πόση νοσταλγία και τρυφερότητα κλείνεις μέσα σε λίγες στροφές…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημά σου μύρισε ήλιο, ρετσίνι και παιδική ανεμελιά.
Κάθε εικόνα με γύρισε πίσω, σε εκείνα τα αθώα καλοκαίρια!
Σε ευχαριστώ για αυτό το ταξίδι.
Καλοκαίρια όμορφα με πολύ παιχνίδι και ξεγνοιασιά... Πόσο μου έχουν λείψει και πόσο τα εκτιμώ πλέον...
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά Κική μου, καλό απόγευμα!
Αναστασία δεν έχω πάει κατασκήνωση ποτέ μου γιατί όλο το καλοκαίρι το περνούσα στο χωριό του πατέρα μου στα Τζουμέρκα. Εκεί ήθελες κουβέρτα για να κοιμηθείς το βράδυ. Με αυτό που έγραψες είναι σαν να το έζησα, σαν να ήμουν και εγώ εκεί. Καλό μήνα Αύγουστο με υγεία σου εύχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφο κι αυτό όμως... Διακοπές το καλοκαίρι στο χωριό... Αυτό είναι κάτι που δεν έχω ζήσει εγώ, από την άλλη. Ωραία καλοκαίρια θα είχες, και χαίρομαι πολύ για αυτό!
ΔιαγραφήΚατασκήνωση ε; Να σου πω, Αναστασία, δεν είχα ποτέ μια τέτοια εμπειρία ως παιδί. Δεν πήγα ποτέ, οπότε δεν έχω άμεση ιδέα για τα συναισθήματα. Πρέπει όμως να ήταν πολύ δυνατά και όμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκό και το ποίημά σου, καλή μας φίλη. Φιλιά πολλά.
Ήταν πραγματικά πολύ ωραία, ειδικά με τα παιδιά που γνωριζόμασταν χρόνια και συναντιόμασταν ξανά το επόμενο καλοκαίρι. Ήταν ωραίες εμπειρίες.
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα, Γιάννη, να είσαι καλά, σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Ω, δεν είχα ποτέ την εμπειρία της κατασκήνωσης, αλλά να που μου έδωσες εικόνες και συναισθήματα, Αναστασία μου! Υπέροχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο μία επίσκεψη είχα κάνει χρόνια πριν όταν ήταν κάτι ανιψούλες μου, που η μία ήθελε να φύγει και με είχαν πάρει κοντά για να τη στηρίξω και να μείνει. ☺
Πολύ χάρηκα που έχουμε και μία τέτοια συμμετοχή, αγαπάκι μου!
Να 'σαι καλά!
Σε φιλώ!
♥
Ήταν όμορφη εμπειρία η κατασκήνωση και διδακτική, θα έλεγα. Τύχαινε συχνά αυτό που λες, ειδικά σε μικρότερα παιδιά, να θέλουν να φύγουν ή να ζητούν έντονα τους γονείς τους. Εγώ από την άλλη, καθόμουν μέχρι τελευταία μέρα, μέχρι τελευταίο λεπτό, χαχα! Μου άρεσε πολύ.
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια, Αριστέα μου, καλό απόγευμα να έχεις!
Καλημέρα Αναστασία! Πολύ ωραίο το ποίημά σου και καλή επιτυχία στον διαγωνισμό. Δυστυχώς δεν είχα ποτέ την εμπειρία σε κατασκήνωση και πιστεύω ότι κάθε παιδί αξίζει να την ζήσει για πολλούς λόγους. Καλό Αύγουστο να έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν πραγματικά ωραία, με δραστηριότητες και παιχνίδια. Μάθαινες στη συμβίωση με άλλα 10-15 παιδιά στον ίδιο κοιτώνα, αναγκαστικά. Πολλά οφέλη, από πολλές απόψεις.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά φίλε μου, καλό μήνα να έχουμε από αύριο!
Hello Anastasia, this is such a lovely post and beautiful poem. Warm greetings from Montreal, Canada 🇨🇦
ΑπάντησηΔιαγραφήHello Linda! Thanks for coming. I am glad that you liked my poem. Greetings from Greece!
ΔιαγραφήΑναστασία μου, δεν είχα ποτέ πάει κατασκήνωση. Τι ωραία όμως μας ζωγράφισες εικόνες και συναισθήματα απ' τις αναμνήσεις. Μπράβο σου. Αυτη η ανεμελιά είναι κάτι που στις μέρες μας λείπει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλνω μια γλυκιά καλημέρα στη πρώτη μέρα του Αυγούστου. Καλό μήνα. Σε φιλώ!