Αποχαιρετώντας τον Αύγουστο🍇...
31.8.18
Να ‘μαστε
λοιπόν εδώ. Μια ανάσα πριν το Σεπτέμβρη. Εδώ, που οι άνθρωποι μόλις μας
συναντούν μας εύχονται «Καλό χειμώνα» (μα αργεί ο χειμώνας ακόμα και –
ΜΑΝΤΕΨΤΕ! – μεσολαβεί και το λατρεμένο μου φθινόπωρο😃). Όπως και να ‘χει, έχει
έρθει η ώρα να αποχαιρετήσουμε τον Αύγουστο…
Ο Αύγουστος
που πέρασε, λοιπόν, ήταν αρκετά αμφιλεγόμενος. Με βρήκε σε περίεργη διάθεση, με
πολλές σκέψεις και συναισθήματα που δυσκολευόμουν πάρα πολύ να διαχειριστώ. Μου
πήρε πολλές μέρες, μου έκλεψε ακόμα περισσότερες στιγμές, όμως πιστεύω πως
είμαστε άνθρωποι κι όχι μηχανές. Δεν υπάρχει ένα κουμπί που το πατάς και
αυτόματα γίνεσαι καλά. Χρειαζόμαστε χρόνο. Και είναι αναγκαίο να βιώσεις με όλο
σου το είναι μία δύσκολη κατάσταση, ώστε όταν βγεις από αυτό το μίνι «χάος» να
έχεις έρθει λίγο πιο κοντά στον εαυτό σου, να τον έχεις κατανοήσει λίγο
καλύτερα, να τον έχεις συγχωρήσει που έπεσε λίγο, να τον έχεις κανακέψει και να
τον έχεις αγαπήσει λίγο βαθύτερα. Όλα περνάνε, άλλωστε, αργά ή γρήγορα. Αρκεί
να δώσεις στον εαυτό σου το χρόνο που έχει ανάγκη. Ξέρω πως θα ακουστεί
παράδοξο, αλλά κατά κάποιον τρόπο απόλαυσα αυτές τις κακές στιγμές – δεν έχει
σημασία που ήταν «κακές», τις έζησα και έμαθα από αυτές.
Οι τελευταίες
ημέρες του Αυγούστου, ωστόσο, μου έφεραν ηρεμία και ένα αεράκι αισιοδοξίας και
πιο ψύχραιμης ματιάς. Αισθάνθηκα την ανακούφιση και τη γαλήνη, και ξέρω καλά
πως δε θα είχα εκτιμήσει αυτή την πνευματική ευφορία αν δεν είχα περάσει μέσα
από το ολιγοήμερο σκοτάδι.
Πηγαίνοντας
στα δικά μας, θα θυμάσαι ίσως πως με τον ερχομό του Αυγούστου έθεσα κάποιους
στόχους για να υλοποιήσω μέσα σε αυτές τις 31 μέρες. Παρακάτω καταγράφω τα...
κατορθώματά μου.
• Να
εκτυπώσω τις φωτογραφίες από το ταξίδι μου (ώστε να μη χαθούν ξανά για πάντα
μέσα σε στικάκια, κάρτες μνήμης κλπ).
Προφανώς και
όχι. Έχω να εκτυπώσω φωτογραφίες τουλάχιστον δέκα χρόνια, γιατί να το πάρω
απόφαση και να το κάνω τώρα; 😃 Πέρα από την πλάκα όμως, θα πρέπει να ασχοληθώ με
αυτό το θέμα σοβαρά και άμεσα. Μη ρωτήσετε γιατί, απλά θέλω φωτογραφίες σε απτή μορφή.
• Να
ετοιμάσω δώρα για δύο φίλους μου.
Okay, done!
• Να
διαβάσω τουλάχιστον δύο βιβλία.
Ε, ναι. Το
έκανα. Πέρα από ένα εκπαιδευτικό βιβλίο που διάβασα, τα επόμενα ήταν «Σκοτώνεις αυτόν που αγαπάς» της Therese Philipsen, «Η υπογραφή του δολοφόνου» της Agatha Christie, «Ο Πάνος ο Κλαράς» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, «Γραννέτα, η
Πρωταγωνίστρια Μαριονέτα» της Γιώτας Κοτσαύτη-Θεοφάνους, και τέλος «Εγώ,
ρατσιστής;!» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
• Να
τρώω περισσότερα φρούτα.
Έκανα φιλότιμη
προσπάθεια. Σε σχέση με άλλους μήνες που δεν έτρωγα καθόλου, τώρα σημείωσα
μεγάλη άνοδο.
• Να
περάσω μία ολόκληρη ημέρα στην παραλία.
Αυτό δεν
έγινε, αλλά με πολλή χαρά θα πω ότι επισκέφθηκα το πανέμορφο νησί των Σπετσών και
απόλαυσα τη θάλασσα αρκετά.
• Να
συναντήσω τους φίλους μου από την παλιά μου γειτονιά.
Μεγάλος στόχος
που επετεύχθη και νιώθω πολύ μεγάλη χαρά που ξαναβρέθηκα με τους φίλους μου,
τους οποίους είχα να δω καιρό.
• Να
μην καταναλώσω αλκοόλ.
Αυτόν το στόχο
γιατί τον έβαλα είπαμε; 😃
• Να
μην αγχώνομαι για το μέλλον.
Εγώ να μην
αγχώνομαι; Τι εννοείς; Υπάρχει αυτό; 😃
• Να
απολαύσω στιγμές με τρέλα, χαλάρωση και πολλά μυστικά με τις φίλες μου.
Μπορεί η
διάθεση να ήταν περίεργη στις αρχές του μήνα, ωστόσο μου δόθηκε η ευκαιρία να
έρθω πιο κοντά με κάποιον που είναι ιδιαίτερος για εμένα, να μοιραστούμε όντως
μυστικά αλλά και σκέψεις μας, και να χαλαρώσω με αστεία και ένα ποτήρι κρασί με
άτομα που αγαπώ.🍷💛
• Να
πάω σε θερινό σινεμά.
Άλλος ένας
στόχος που επετεύχθη. Μπορεί να είδα για τρίτη φορά το «Έγκλημα στο Οριάν εξπρές», πέρασα όμως μία πανέμορφη βραδιά.
• Να
κάνω τουλάχιστον τρία από τα παραπάνω.
Νομίζω πως
καλά τα κατάφερα, έτσι δεν είναι;
Αυτά από εμένα
προς το παρόν (ετοιμάζω να σου παρουσιάσω νέο blog project, ήδη γνωστό από το
παλιότερο blog μου και άλλα blogs, αλλά πρώτη φορά εδώ μέσα, γι' αυτό... stay
tuned!😃).
Θα περιμένω να
μου πεις κι εσύ με τη σειρά σου πώς ήταν ο Αύγουστος για εσένα, πώς πέρασες,
πώς νιώθεις που φεύγει…
Σε φιλώ και σου
εύχομαι μία υπέροχη Παρασκευή!
💜
💜
23 σχόλια
Πολύ μεγάλη αλήθεια... Πρέπει να επιτρεψεις στον εαυτό σου να πέσει, ώστε να σηκωθεί πιο συνειδητοποιημένος και πιο αποφασισμένος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά,αυτή η μάστιγα με τις φωτογραφίες, άσ'το... Γεμίζουμε κάρτες μνήμης και στο τέλος μένουν οι αναμνήσεις μας για πάντα εκεί θαμμένες. Πιο ωραία ήταν παλιά που τις εκτυπώναμε και φτιάχναμε άλμπουμ.
Νιώθω λίγη θλίψη που νιώθω το καλοκαίρι να φεύγει σιγά σιγά αλλά από την άλλη περιμένω το φθινόπωρο για λίγη παραπάνω δημιουργικότητα. Ξέρω πως σύντομα θα το μετανιώσω αυτό το τελευταίο βέβαια :P
Ελπίζω να βρω διάθεση και να το πάρω απόφαση να πάω να τις εκτυπώσω...
ΔιαγραφήΌχι μωρέ, θα δεις, μια χαρά θα είναι ο χειμώνας, δημιουργικός κι ευχάριστος :)))
Αναστασία μου, πάντα τα δύσκολα ή έστω τα απαιτητικά, μας έρχονται για να μπορούμε να εκτιμάμε την ομορφιά και τη γαλήνη. Χαίρομαι που κατάφερες να εκπληρώσεις αρκετούς στόχους και σου εύχομαι κάθε μήνα να εκπληρώνεις και περισσότερους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το καλό να υποδεχτούμε το Σεπτέμβρη! :)
Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να το πιστεύω κι εγώ αυτό, Μαρίνα μου.
ΔιαγραφήΚαλό μήνα να έχεις κι εσύ!
Φιλάκια πολλά! :)))
Πέρασα κι εγώ μια φάση έτσι κάπως δύσκολη, την τελευταία περίοδο, και στενοχωριόμουν περισσότερο γιατί τις ημέρες που δεν είχα υποχρεώσεις και υποτίθεται έπρεπε να ευχαριστηθώ και να περάσω καλά, κατέληξα να μιζεριάζω. Και ακόμα σε αυτή τη φάση είμαι δηλαδή, νιώθω αρκετά πιεσμένη και έχω τόσα πράγματα που πρέπει να κάνω και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω...και γενικά αισθάνομαι πως δεν είμαι έτοιμη για τίποτα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πάντως που μαθαίνω ότι εσύ ξεπέρασες τις όποιες δυσκολίες και βρίσκεσαι σε καλύτερη διάθεση τώρα.
Φιλάκια πολλά, γλυκιά μου.
Ξέχασα να γράψω όνομα. Ιόλη εδώ!
ΔιαγραφήΚαταλαβαίνω, Ιόλη μου... Ξεκίνα από τα απλά και ευχάριστα για εσένα. Σιγά σιγά θα βρεις τους ρυθμούς σου και τη διάθεσή σου.
ΔιαγραφήΕύχομαι τα καλύτερα!
Πολλά φιλιά!
Ξέρεις, δεν είναι εύκολο για έναν άνθρωπο να εκτιμήσει και να κατανοήσει πόση αξία και σημασία έχει να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να έχει "σκοτεινές" ημέρες... Το ευχάριστο είναι όταν παίρνουμε το μάθημά μας και προχωράμε ακόμα πιο δυναμικά από πριν. Άρα, συμφωνώ με όλα όσα γράφεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω ότι εγώ πέρασα καλά τον Αύγουστο, ψέμα θα'ναι και δεν το θέλω. Κάποια θεματάκια οικογενειακά, αρκετή πίεση στη δουλειά... δεν ευχαριστήθηκα αυτό το καλοκαίρι όσο το περίμενα τελικά. Τι να γίνει, έτσι είναι η ζωή. Αλλιώς τα σχεδιάζεις κι αλλιώς έρχονται τα πράγματα. Σε κάθε περίπτωση, προχωράμε! :)
Με το καλό να έρθει ο Σεπτέμβρης μας! Σε φιλώ! 💚
Έτσι! :) Όπως και να'χει, προχωράμε! Εύχομαι να είναι καλύτερα τα πράγματα τώρα.
ΔιαγραφήΦιλάκιαααα! :)))
Μου αρέσει οι άνθρωποι να βάζουν στόχους, σαν σκαλάκια. Έστω και αν κάποιοι από αυτούς ξεφεύγουν. Απλά τους πάμε για την επόμενη φορά μας. Μου αρέσει αυτό να το βλέπω και σε σένα Αναστασία. Είναι ξεκάθαρη θετική σκέψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μέσα στους στόχους σου είδα καταστάσεις πολύ όμορφες που με συγκίνησαν.
Σου εύχομαι ο καινούργιος μήνας να σηματοδοτήσει τα καλύτερα.
Φιλιά.
Θετική σκέψη και οργάνωση! :) Γι'αυτό μου αρέσουν οι στόχοι. Μικροί ή μεγάλοι, δεν έχει σημασία, καθένας από αυτούς έχει την αξία του. ;)
ΔιαγραφήΚαλό μήνα να έχεις κι εσύ Γιάννη!
Φιλιά πολλά! :)))
Γενικά νομίζω οτι ήταν λιγο δύσκολο το καλοκαίρι για όλους μας και οχι μονο, αυτη η αναρτηση μου θυμιζει το challenge που ειχα βαλει στον εαυτο μου αρχες του χρονου.. Ποτε περασε ο μηνας ουτε καν το καταλαβα...
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλια
Τελικά αυτό βλέπω κι εγώ, Έλενα. Όλοι πέρασαν ένα περίεργο καλοκαίρι - γιατί είναι τόσο μαζικό το κακό;
ΔιαγραφήΩραίο είναι αυτό το challenge με τους στόχους, έτσι δεν είναι;
Πολλά φιλάκιααααα! :)))
Για εμένα ο Αύγουστος δεν είχε τίποτα άλλο παρά δουλειά. Εντάξει, και κάποιες βόλτες με φίλους αλλά ως εκεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει αυτή η στήλη με τους στόχους, θυμάμαι ότι το έκανες από παλιά αυτό. Πολύ παρακινητικό. Ίσως να το ξεκινήσω κι εγώ, περισσότερο για να έχω ένα πλάνο στο τι πρέπει να κάνω.
Καλό μήνα εύχομαι!
Φυσικά και να το οργανώσεις! Θα σε βοηθήσει πολύ!
ΔιαγραφήΚαλό μήνα Μάνο! :)))
Για να είμαι ειλικρινής, όταν ήμουν μικρότερος δεν ήμουν καθόλου ανεκτικός στις άσχημες στιγμές. Ίσως και να μη με άγγιζαν ή με άγγιζαν και τις απωθούσα αμέσως, χωρίς να δώσω σημασία. Μεγαλώνοντας άρχισα να εκτιμώ περισσότερο το νόημα της θλίψης, του πόνου, αυτού του σκοταδιού όπως το λες κι εσύ. Είμαστε μαχητές όμως, έτσι δεν είναι; Παλεύουμε και βγαίνουμε πιο δυνατοί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα, κοπέλα μου, με νέους στόχους και θετική διάθεση! Χαιρετώ!
Ξέρω τι εννοείς, Ιάσονα. Χαίρομαι που πλέον το παλεύουμε και γινόμαστε όλο και καλύτεροι! Είσαι κι εσύ ένας αξιέπαινος μαχητής.
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά! Καλό μήνα! :)))
Αγάπη μου, σε διάβασα εχθές και έρχομαι τώρα ξανά να αφήσω σχόλιο, τώρα που βρήκα χρόνο ελεύθερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω σε αυτό που λες. Έχω περάσει κι εγώ στη ζωή μου φουρτούνες και μαυρίλες, αλλά όλα ήταν τόσο όμορφα όταν έβγαινε ξανά ο ήλιος... Μπορούσε πραγματικά να χαρώ και να εκτιμήσω το δώρο της ζωής. Έτσι είναι, αγάπη μου. Η ζωή θα μας φέρει χαρές, μόνο όταν πρώτα μας έχει κάνει δυνατούς.
Αναμένουμε το νέο project αλλά και τους νέους στόχους σου! ;) Φιλιά πολλά!
Έτσι φαίνεται να είναι, κύρια Ελένη. Όσο μεγαλώνω, το βλέπω όλο και περισσότερο.
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Καλό μήνα, ξέχασα να πω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήναααααααα :)
ΔιαγραφήΚαλό μήνα Αναστασάκι! Να είναι πιο ήρεμος, εύχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίοι οι στόχοι, πώς ακριβώς σε βοηθούν όμως, δεν κατάλαβα;
Φιλιά!
Θα απαντήσω στην αυριανή ανάρτηση!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά! Καλό μήνα! :)))