Τέλος μιας εποχής... αρχή μιας νέας;
31.5.20
Ο Μάιος φεύγει και αφήνει πίσω του μια περίοδο πολύ περίεργη. Ακόμα δεν έχω αποφανθεί εάν ήταν καλή ή όχι, αν μου άρεσε ή όχι. Και το λέω αυτό γιατί, μέσα στον όλο πανικό και στην τεράστια αλλαγή της καθημερινότητάς μας, από τη μία υπήρχαν πολύ μεγάλες οικονομικές απώλειες, από την άλλη απόλαυσα την οικογένειά μου, το σπίτι μου, είχα άπλετο χρόνο να ασχοληθώ με τη διπλωματική μου (την οποία ολοκληρωσά επιτυχώς)... Και όταν έσπασε η καραντίνα, ήταν κάπως περίεργο που ο κόσμος ήθελε να βγει αλλά δεν είχε πού να κάτσει. Γεμάτες οι πλατείες, τα παγκάκια, τα πεζούλια... Τώρα που τα μαγαζιά άνοιξαν, αισθάνομαι πως σιγά - σιγά επιστρέφουμε στη συνηθισμένη ρουτίνα μας, αν και βλέπω και πάλι πολλές διαφορές με την «κανονικότητα».
Πολλές φορές αισθάνθηκα πως μου «κλέβουν» χρόνο από τη ζωή μου, πως έχω χάσει την ελευθερία μου, πως θέλω πίσω όλα όσα είναι δικά μου, πως θέλω πίσω τη ζωή μου. Άλλες φορές αντιλαμβανόμουν ότι, ακόμα και έτσι, η ζωή προχωράει, και ίσως αυτό είναι μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τι είναι αυτό που αξίζει τελικά. Μία βόλτα με ένα καφέ στο χέρι, ένα μήνυμα από τη φίλη σου που δείχνει ότι είναι «ακόμα εκεί», ο άνθρωπος στον οποίο γκρινιάζεις και συνεχίζει να σε ενδυναμώνει, ένα βράδυ που όλη η οικογένεια θα φάει μαζί, κάθε πρωινό που ξυπνάς και δεν έχεις συμπτώματα και αισθάνεσαι σούπερ τυχερός που είσαι υγιέστατος εν μέσω της πανδημίας... Η ζωή μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά μερικές φορές θέλουμε να την κάνουμε πιο δύσκολη περιπλέκοντάς την. Είναι πιο ωραία, όταν την κρατάμε απλή.
Τι κάνουμε, λοιπόν, από εδώ και στο εξής; Συνεχίζουμε από εκεί που το αφήσαμε ή ξεκινάμε πάνω σε καινούριες βάσεις;
Με αυτές τις σκέψεις αποχαιρετώ τον Μάιο, και όλη την πρότερη κατάσταση, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο «αύριο».
2 σχόλια
Καλησπέρα Αναστασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε κρίση αφήνει πίσω της θετικές και αρνητικές επιρροές. Και κάθε σύστημα εξουσίας θα προσπαθήσει έντονα και πολλές φορές βίαια να εκμεταλλευτεί, σε όφελός του, κάθε δυνατή ευκαιρία.
Οι περιορισμοί π.χ. στη ζωή μας θα φύγουν; Ή θα παραμείνουν εσαεί περιορίζοντας την όποια, κατ' επίφαση δημοκρατία; Μήπως στα παρασκήνια υπάρχουν σκοτεινές σκέψεις για έλεγχο ακόμα και στις σκέψεις μας;
Το θέμα είναι τι θα κάνουμε και εμείς. Θα δεχτούμε "αμάσητο" το φόβο και τη χειραγώγηση; Ή θα διεκδικήσουμε λόγο και χώρο στις αποφάσεις;
Μεγάλες προκλήσεις ανοίγονται μπροστά μας αγαπητή φίλη.
Καλό μήνα να ευχηθώ.
Πολλές οι σκέψεις μου κι εμένα... και ο κόσμος διχάστηκε. Δεν ξέραμε τι να πιστέψουμε, κι ακόμα προσωπικά προβληματίζομαι. Χαίρομαι που είσαι καλά και υγιής, και ελπίζω όλα να φτιάξουν και να γίνουν όπως και πριν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά!