Ανασκόπηση Σεπτεμβρίου
5.10.18
Γράφω αυτή την ανάρτηση αρκετά βιαστικά, καθώς είμαι με δανεικό υπολογιστή και δεν έχω πολύ χρόνο στη διάθεσή μου. Ε, καλά, εδώ που τα λέμε, δεν έχω δικό μου υπολογιστή εδώ και 2-3 χρόνια, επομένως θα μου πεις –και δικαίως! – μάλλον ήρθε η ώρα να αγοράσω έναν υπολογιστή και να κάνω τη δουλειά μου με την ησυχία μου… και αυτό είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Προς το παρόν όμως, βιάζομαι αρκετά να ολοκληρώσω αυτή την ανάρτηση για να επιστρέψω το λάπτοπ σε εκείνον που μου το έδωσε. Και μεταξύ μας, του χρωστάω μεγάάάααλη χάρη για όλες αυτές τις φορές που μου το έδινε χωρίς ποτέ να πει όχι.
Πάντως, δεν είχα που δεν είχα πολύ ελεύθερο χρόνο για να ασχοληθώ με το blog και να το απολαύσω όσο θα ήθελα… τώρα με κάποιες αλλαγές που γίνονται στο σπίτι, εδώ είναι που δε θα έχω καθόλου επαφή με το blog πλέον. Ούτε χρόνος, ούτε υπολογιστής. Μια χαρά! Θα σας λείψω! Μέχρι να αγοράσω δικό μου, όπως είπαμε.
Πάμε αρχικά στο τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, για το 5-Year-Journal…
21) Μία απλή απόλαυση.
Ο πρώτος καφές της ημέρας.
22) Μία βροχερή μέρα είναι καλή γιατί...
...ο ήχος της βροχής με ηρεμεί ψυχολογικά. Για κάποιο λόγο, λειτουργεί εξαγνιστικά για εμένα.
23) Κάτι που εύχομαι να μπορούσα να κάνω.
Εύχομαι να μπορούσα να ταξιδεύω πιο συχνά.
24) Πόσο χρονών νιώθω;
Τρία χρόνια νεότερη.
25) Τι πήγε τέλεια στη μέρα μου;
Διατήρησα την ψυχραιμία μου και την υπομονή μου, που ως γνωστόν είναι τα βασικά χαρακτηριστικά μου και ειλικρινά έχω κάνει πολύ κόπο για να τα εξασκήσω και να τα βελτιώσω στην πάροδο των χρόνων.
26) Το τελευταίο δώρο που έλαβα ήταν...
...ένα κασκόλ της Beşiktaş.
27) Αν μπορούσα να αλλάξω τη σημερινή μέρα, θα το έκανα;
Όχι, δε νομίζω. Ήταν μία συνηθισμένη μέρα, άλλωστε.
28) Είχα τον έλεγχο της ημέρας μου;
Ναι, όλα πήγαν πολύ καλά και η μέρα κύλησε όπως την είχα προγραμματίσει.
29) Ήμουν καλός ακροατής σήμερα;
Το πρωί όχι τόσο πολύ, μιας και ένα ατυχές περιστατικό με έκανε να υψώσω τον τόνο της φωνής μου για να επιβάλλω τα λεγόμενά μου, κάτι που προσπαθώ να αποφεύγω γενικά. Την υπόλοιπη μέρα όμως μπορώ να πω πως άκουγα προσεκτικά και με ψυχραιμία τα όσα μου έλεγαν οι γύρω μου.
30) Τι έκανε τη σημερινή μέρα να αξίζει;
Κατ' αρχάς, η γιαγιάκα μου γιόρτασε για άλλη μία χρονιά τα γενέθλιά της και αυτό με κάνει να νιώθω πολύ χαρούμενη και ευγνώμων. Η βροχή και η ζεστασιά της ηρεμίας του σπιτιού, αλλά και το απόγευμα στο σπίτι της γιαγιάς, μαζί με τη θεία μου και την ξαδέρφη μου να γιορτάσουμε τα γενέθλια της γιαγιάς, έκαναν αυτή τη μέρα πραγματικά ξεχωριστή.
Και αφού τέλειωσε ο Σεπτέμβρης, σειρά έχει τώρα να σας μιλήσω για την πρόοδο των στόχων που είχα θέσει για το μήνα αυτό.
*Να εκτυπώσω τις φωτογραφίες από το ταξίδι μου – επιμένω!
*Να πίνω περισσότερο νερό.
*Να διαβάσω τουλάχιστον 2 βιβλία.
*Να δω τουλάχιστον 2 ταινίες.
Αυτό το μήνα είδα αρκετές ταινίες. Είδα:
→ Το «The mountain between us»
→ Την Καλόγρια (The nun – 2005), μία ταινία θρίλερ, που ωστόσο δεν ήταν καθόλου τρομακτική. Αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία όμως.
→ Τα «Άλυτα μυστήρια» (A kind of a murder), μία πολύ –μα πολύ όμως – αδιάφορη crime ταινία, που αν με ρωτήσετε αυτή τη στιγμή ποια ήταν η υπόθεση θα σας πω πως δε θυμάμαι καν. Ναι, τόσο αδιάφορη!
→ Το «Μην ανασαίνεις» (Don't breathe), ένα θρίλερ που okay, θρίλερ δεν το λες ακριβώς. Περισσότερο σαν περιπέτεια ήταν. Αρκετά αηδιαστική όμως.
→ Την Καλόγρια που μόλις προβλήθηκε στους κινηματογράφους… και…
→ Το Μικρό σπίτι στο δάσος (The cabin in the woods), άλλο ένα θρίλερ. Ειλικρινά έχω αρχίσει να απορώ με το τι θεωρείται πλέον θρίλερ, καθώς πάλι δεν πιστεύω πως αυτή η ταινία ήταν θρίλερ, αλλά περιπέτεια. Ακόμα πιο αηδιαστική από το «Μην ανασαίνεις» και δυστυχώς με πολλά στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, που με έβγαλαν τελείως από τη διάθεση για να την παρακολουθήσω. (Την παρακολούθησα, ωστόσο, μέχρι το τέλος για να δω τι θα γίνει, αλλά επιμένω πως δε μου άρεσε).
*Να πάρω μια μέρα το πρωινό μου στη βεράντα.
*Να ξεκινήσω ξανά προπονήσεις – αρκετά χαλάρωσα τον Αύγουστο.
*Να μαγειρεύω εγώ στο σπίτι για μία ολόκληρη εβδομάδα.
*Να αφιερώσω ποιοτικό χρόνο στα άτομα που αγαπώ.
*Να σκέφτομαι περισσότερο πριν μιλήσω.
*Να αφιερώσω ένα βράδυ στον εαυτό μου, χαλαρώνοντας με σπα, αρωματικά κεράκια κι ένα βιβλίο... ίσως κι ένα ποτήρι κρασί!
*Να κάνω τουλάχιστον 3 από τα παραπάνω.
Και αφού σημείωσα την
πρόοδό μου για το Σεπτέμβρη, ήρθε η ώρα να θέσω τους στόχους για τον Οκτώβρη!
Λοιπόν, θέλω…
*Να μην ξοδέψω χρήματα
άσκοπα σε πράγματα που δε χρειάζομαι.
*Να αγοράσω υπολογιστή.
*Να γιορτάσω τα
γενέθλιά μου όμορφα και ζεστά.
*Να ακούσω δυνατά και
να χορέψω το αγαπημένο μου τραγούδι.
*Να πιω ζεστό
καπουτσίνο.
*Να φτιάξω ένα γλυκό
για την οικογένειά μου.
*Να κοιμάμαι νωρίς.
*Να πίνω περισσότερο
χαμομήλι ή τίλιο.
*Να φτιάξω
κολοκυθόπιτα.
*Να διαβάσω τουλάχιστον
δύο βιβλία.
*Να συνεχίσω τη
διατροφή μου.
*Να πάω στο θέατρο.
*Να μη θυμώνω με την
αφέλεια των άλλων.
*Να κάνω τουλάχιστον 3
από τα παραπάνω.
Εδώ θα βρεις τη λίστα με τις ερωτήσεις που σχεδίασα για τον Οκτώβριο για το 5-Year-Journal. Κάνε κλικ εδώ.
5-Year-Journal
Σας αφήνω προσωρινά και ελπίζω να τα πούμε ξανά σύντομα!
Καλή σας μέρα!
Follow me on
4 σχόλια
Εξαίρετο και γόνιμο οι άνθρωποι να οριοθετούν στόχους Αναστασία. Σου εύχομαι την επίτευξή τους και καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πάρα πολύ! Η στοχοθεσία είναι πολύ βοηθητική για όσους προσπαθούν να οργανώνουν την καθημερινότητά τους!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλάάαα!
Ωραίοι στόχοι και μπράβο σου που τους πετυχαίνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι γρήγορα δικό σου υπολογιστή ή τον έχεις πλέον στα χέρια σου;"
Το Μικρό σπίτι στο δάσος το έχω δει νομίζω αν δεν κάνω λάθος.
Δεν το λες και θρίλερ με την καθαρή έννοια θρίλερ αλλά ok!
Λέω αν δεν ξεχαστώ να απαντήσω στις ερωτήσεις του Οκτωβρίου.
Α! και μην χαθείς από το blogging. Σε απολαμβάνουμε!
Φιλιάάάάάάά!!!
Θα χαρώ πολύ Μαρία μου αν ξεκινήσεις κι εσύ αυτό το project, μιας και είναι ένα project που μου αρέσει πάρα πολύ! :))
ΔιαγραφήΟι στόχοι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, νιώθω πως έτσι οργανώνομαι...
Φιλάκια πολλάάααα!