Χιονοθύελλα με άρωμα πικραμύγδαλου - Camilla Läckberg
16.3.17
Μια βδομάδα απομένει ως τα Χριστούγεννα και ο Μάρτιν Μολίν, από το
αστυνομικό τμήμα του Τανουμσχέντε, πείθεται από την αγαπημένη του να τη
συνοδεύσει σε μια συγκέντρωση της οικογένειάς της, η οποία θα πραγματοποιηθεί
σύμφωνα με τις αυστηρές οδηγίες του πάτερ φαμίλια Ρούμπεν σε ένα νησάκι κοντά
στη Φιελμπάκα. Η σύνδεση του νησιού με τη στεριά θα διακοπεί λόγω χιονοθύελλας,
έτσι όταν ο Ρούμπεν καταρρεύσει στη διάρκεια του χριστουγεννιάτικου δείπνου, ο
Μάρτιν θα αναγκαστεί να αναλάβει δράση χωρίς τη βοήθεια του προϊσταμένου του
επιθεωρητή Πάτρικ και της αγαπημένης του Ερίκα. Δεν θα αργήσει να αποφανθεί ότι
πρόκειται για φόνο και ότι ο δολοφόνος είναι κάποιο από τα μέλη της
οικογένειας.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Αυτό το βιβλίο
ήταν από εκείνα τα βιβλία που τα διαβάζεις κυριολεκτικά απνευστί. Για πολλούς
λόγους. Ο πρώτος λόγος, και ο σπουδαιότερος πιθανότατα, είναι πως τα βιβλία της
Läckberg (όπως είχα γράψει και στην Παγωμένη πριγκίπισσα) έχουν τη μαγική ιδιότητα να γυρίζουν οι σελίδες αυτόματα,
τόσο γρήγορα ώστε να μην το αντιλαμβάνεσαι ούτε εσύ ο ίδιος. Ο δεύτερος λόγος
είναι ότι το βιβλίο ήταν μικρό σε έκταση, κάτι λιγότερο από 200 σελίδες. Και ο
τρίτος λόγος είναι ότι η ιστορία είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
Μία
οικογενειακή τραγωδία φέρνει στο φως πολλά μυστικά που τα μέλη της οικογένειας
έκρυβαν επιμελώς για πολλά χρόνια. Ο Μάρτιν, συνάδελφος του Πάτρικ, βρίσκεται
στη δυσάρεστη θέση να εξιχνιάσει δύο φόνους, για τους οποίους δυσκολεύεται να
βρει στοιχεία.
Μου άρεσε το
γράψιμο, και μάλιστα μου άρεσε πολύ περισσότερο από την Παγωμένη πριγκίπισσα.
Στη Χιονοθύελλα, η Läckberg ήταν πυκνή, περιεκτική
και είχε αφήσει «εκτός» όλες εκείνες τις περιγραφές και τις λεπτομέρειες που
συνήθως με κάνουν να βαριέμαι. Στο βιβλίο αυτό το γράψιμο ήταν πολύ
επικεντρωμένο στα πρόσωπα της οικογένειας και στις πράξεις και συμπεριφορές
τους. Φυσικά δε βρήκα το δολοφόνο, αν και κάποια στιγμή πέρασε από το μυαλό μου
αλλά έδιωξα αυτό το ενδεχόμενο... Όμως κατά τη γνώμη μου δεν υπήρχε τεκμηρίωση
για τους δύο φόνους, δεν υπήρχε συγκεκριμένος λόγος... κι αυτό ήταν κάτι που
μου άφησε ένα κενό μέσα μου, όπως επίσης βρήκα την όλη ιστορία λίγο κλισέ.
Δεν ήταν το
καλύτερο αστυνομικό που έχω διαβάσει, αλλά καθώς έχω βαπτιστεί οπαδός της Camilla Läckberg μετά από την ανάγνωση της Παγωμένης πριγκίπισσας, θα διαβάσω με μεγάλη χαρά κι άλλα δικά της βιβλία μόλις μου δοθεί
η ευκαιρία.
Ταυτότητα του έργου:
Συγγραφέας: Camilla Läckberg
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 184
ISBN: 978-960-566-250-9
Μετάφραση: Γρηγόρης Κονδύλης
8 σχόλια
Δεν έχω διαβάσει καθόλου Camilla Läckberg και έχω ακούω γενικά θετικά σχόλια. Τώρα έχω και αρκετό υλικό με αυτά που μου έδωσες. Μόνο ο χρόνος λείπει, αλλά που θα πάει; Κάπως θα ρυθμιστεί κι αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιάαα 😘
Όλα θα γίνουν! Μην ανησυχείς γι' αυτό. Προτεραιότητά σου τώρα πρέπει να είναι άλλα πράγματα, επομένως εστίασε εκεί προς το παρόν!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιάάάαα! :)))
Δεν έχω διαβάσει καθόλου Läckberg, αλλά θέλω πολύ. Όλο το λέω κι όλο το αναβάλλω. Μετά τη δεύτερη δημοσίευσή σου για βιβλίο της, νομίζω πως ήρθε η ώρα να την αναζητήσω κι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα, ομορφούλα μου!
Αχαχαχα, γράψατε το ίδιο με τη Σταυρούλα!
ΔιαγραφήΠάντως για να μην κουράζεσαι, αν θες μπορώ να σε βοηθήσω για να βρεις βιβλία της. :) Αν είναι, πες μου.
Φιλάκια!
Χαχαχα, όταν έγραψα το σχόλιό μου δε φαινόταν να υπάρχει άλλο! Τυχαία έγινε! Εννοείται πως θέλω τη βοήθειά σου, θα περιμένω!
ΔιαγραφήΝαι, δεν τα είχα δημοσιεύσει τα σχόλιά σας :)
ΔιαγραφήΩραία, θα σου στείλω μήνυμα αργότερα!
Ααα! Αναστασάκι μου, έχεις διαβάσει τόσα βιβλία που θα ήθελα κι εγώ να διαβάσω, ειδικά Lackberg!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα κι εγώ να μου πεις πώς θα τα βρω συγκεντρωμένα και από πού να ξεκινήσω το διάβασμα!
Φιλάκια πολλά! ❤
Μάρθα μου, οι ιστορίες είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους, μπορείς να ξεκινήσεις από όποια θες... Αν δεν κάνω λάθος, βέβαια, νομίζω ότι η Παγωμένη Πριγκίπισσα ήταν το πρώτο, ενώ αυτό ακολουθεί τη σειρά της Φιελμπάκα. Δεν είμαι σίγουρη όμως.
ΔιαγραφήΕννοείται θα σου στείλω!
Πολλά φιλιά!