Ελισάβετ και Δαμιανός - Νινέττα Βολουδάκη

28.12.16




Κάτι που ήθελα να κάνω πολύ καιρό αλλά δεν τα είχα καταφέρει, είναι να σας φέρω σε επαφή με... την Ελισάβετ και το Δαμιανό!
Το βιβλίο αυτό της Νινέττας Βολουδάκη, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, με τον ομώνυμο τίτλο "Ελισάβετ και Δαμιανός", ήταν αυτό που μου κράτησε παρέα  πολλές ώρες σε ημέρες που δεν ήταν καλές. Είναι ένα βιβλίο με το οποίο... κόλλησα και ήταν στ΄ αλήθεια μια όαση μέσα στα χέρια μου εν μέσω των δύσκολων στιγμών.


Είναι στην ουσία ένα ιστορικό μυθιστόρημα, τοποθετημένο στα Βυζαντινά χρόνια, συγκεκριμένα στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιωάννη Κομνηνού, το 1137 μ.Χ. Είναι μία ιστορική περίοδος που πραγματικά λατρεύω και αυτό το έκανε ακόμα πιο δελεαστικό για εμένα.

(Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο)
Μια παγωμένη μέρα στην Κωνσταντινούπολη, δεκαεννέα χρόνια από τότε που ξεκίνησε να βασιλεύει ο κοσμαγάπητος αυτοκράτορας Ιωάννης Κομνηνός, μια νεαρή κοπέλα ξεκινάει για έναν περίπατο μέχρι το ποτάμι που κυλάει κοντά στο σπίτι της. 
Είναι η μέρα που κλείνει τα δεκατέσσερα χρόνια της, η μέρα που η ζωή της αλλάζει. Στην όχθη του ποταμού, ανάμεσα στις καλαμιές, τα σκυλιά της θα ανακαλύψουν ένα άψυχο σώμα. Είναι ο μνηστήρας της καλύτερης φίλης της, ένας ηλικιωμένος και αντιπαθητικός πλούσιος χρυσοχόος. Ένας νεαρός γείτονάς της έρχεται να τη βοηθήσει, κι αυτή είναι η αρχή μιας σειράς γεγονότων που θα φέρουν στην επιφάνεια πολλά κρυμμένα μυστικά και θα οδηγήσουν στο να πέσουν πολλά προσωπεία. 
Μια μαγευτική ιστορία συνωμοσιών και αγάπης, ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο και στην Ιστορία.
Εκδόσεις Ψυχογιός 

Το μυθιστόρημα ήταν γραμμένο σε α' πρόσωπο, κάτι που με εξέπληξε ευχάριστα. Ήταν άμεσο και είχα την αίσθηση πως η μικρή Ελισάβετ διηγούνταν όλα αυτά τα γεγονότα απ' ευθείας σε εμένα. Η γλώσσα ήταν απλή, μπορούσε να διαβαστεί εύκολα κι από ένα παιδί γυμνασίου, όχι όμως απλουστευμένη, και ο λόγος ήταν γεμάτος με γλαφυρές εικόνες που έκανε την ιστορία ολοζώντανη.
Αυτό που εκτίμησα όμως περισσότερο από όλα ήταν πως η κυρία Νινέττα Βολουδάκη είχε κάνει έρευνα σε βάθος στη ζωή των Βυζαντινών. Είχε μελετήσει τα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν, τη δομή των σπιτιών, τις διατροφικές τους συνήθειες, τα ήθη, τα έθιμα, τη νοοτροπία τους... ακόμη και λεπτομέρειες για ιστορικούς χώρους. Και έτσι με αυτόν τον τρόπο, μετέφερε όλη τη μαγεία!
Η ιστορία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, έξυπνη, τρυφερή, με ρομαντισμό, με περιπέτεια, με δράση, μυστήριο και αγωνία. Ακέραιοι χαρακτήρες, που αποκαλύπτονται την ώρα που πρέπει. Τελειώνοντας και την τελευταία του σελίδα (από τις 298 συνολικά), και ενώ δεν είναι μια ιστορία αγάπης επί της ουσίας και δε γίνονται τέτοιες αναφορές, μου άφησε ένα χαμόγελο στα χείλη για το πώς αφήνει να εννοηθεί ότι η αγάπη είναι πεντακάθαρη σαν νερό σε δύο νεαρές και αθώες καρδιές.

Το βιβλίο αυτό έχει βραβευτεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα!


* Και μην ξεχνάτε: Τα βιβλία είναι τα καλύτερα δώρα!







You Might Also Like

2 σχόλια

  1. Συμφωνω πως τα καλυτερα δωρα ειναι τα βιβλια!
    Χρόνια Πολλά με υγεία και χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά Αριάδνη μου! Να είσαι καλά! Να περάσεις όμορφα με τους αγαπημένους σου!
      Πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή

Στην παρέα των Top Blogs