Οι δραπέτες της σκακιέρας
10.1.16
Μία σκακιέρα. Μία θλιβερή και μίζερη σκακιέρα που θα μπορούσε να είναι η κοινωνία στην οποία ζούμε. Κι εμείς; Ο καθένας από εμάς; Ένα πιόνι. 'Ενα καλοκουρδισμένο πιόνι, που λόγω θέσης έχει συγκεκριμένες επιτρεπτές κινήσεις, συγκεκριμένες υποχρεώσεις, συγκεκριμένα δικαιώματα.
Τι γίνεται όταν κουραστούμε από αυτή τη νόρμα που μας έχει επιβληθεί; Όταν κουραστούμε από την καθημερινότητά μας, από την κουρδισμένα καθώς πρέπει συμπεριφορά μας;
Ψάχνουμε τρόπους να ξεφύγουμε. Να δραπετεύσουμε από όσα μας πνίγουν. Να ζήσουμε ελεύθεροι, χαρούμενοι, μία νέα ζωή, μία νέα πραγματικότητα λίγο πιο μαγική... λίγο πιο φωτεινή.
Και πόσο εύκολο είναι να αγαπήσουμε; Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας; Πόσο εύκολο είναι να κάνουμε την υπέρβαση;
Πόσες δυσκολίες μπορεί να ξεπεράσει και να αντέξει μία αγάπη, ώστε να κατακτήσει τελικά το όνειρο;
Το απόγευμα της Παρασκευής, δέχθηκα την πιο ενδιαφέρουσα πρόταση των τελευταίων μηνών: Να παρακολουθήσω μία παράσταση όπερας.
Τι γίνεται όταν κουραστούμε από αυτή τη νόρμα που μας έχει επιβληθεί; Όταν κουραστούμε από την καθημερινότητά μας, από την κουρδισμένα καθώς πρέπει συμπεριφορά μας;
Ψάχνουμε τρόπους να ξεφύγουμε. Να δραπετεύσουμε από όσα μας πνίγουν. Να ζήσουμε ελεύθεροι, χαρούμενοι, μία νέα ζωή, μία νέα πραγματικότητα λίγο πιο μαγική... λίγο πιο φωτεινή.
Και πόσο εύκολο είναι να αγαπήσουμε; Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας; Πόσο εύκολο είναι να κάνουμε την υπέρβαση;
Πόσες δυσκολίες μπορεί να ξεπεράσει και να αντέξει μία αγάπη, ώστε να κατακτήσει τελικά το όνειρο;
Το απόγευμα της Παρασκευής, δέχθηκα την πιο ενδιαφέρουσα πρόταση των τελευταίων μηνών: Να παρακολουθήσω μία παράσταση όπερας.
Καθώς δεν είχα ποτέ πριν ανάλογη εμπειρία, η απάντησή μου δεν ήταν παρά θετική. Γι' αυτό, παρ' ότι η είσοδος ήταν ελεύθερη, κλείσαμε θέση για το απόγευμα του Σαββάτου, μιας και η συμμετοχή του κοινού ήταν τεράστια.
Κι έτσι παρακολούθησα τους Δραπέτες της Σκακιέρας, ένα λιμπρέτο του Ευγένιου Τριβιζά.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο καθηγητής Γεωμετρίας, ο οποίος έχει σκοπό της ζωής του να τετραγωνήσει τον κύκλο κι έπειτα να τετραγωνήσει το δάκρυ, προσκαλεί τον απόστρατο στρατηγό σε μία παρτίδα σκάκι. Εκεί παρατηρούν πως λείπουν δύο πιόνια. Η λευκή βασίλισσα και ένας μαύρος αξιωματικός.
Τι έχει συμβεί όμως; Τα δύο πιόνια, η λευκή βασίλισσα και ο μαύρος αξιωματικός, συναντιούνταν κάθε βράδυ κρυφά στο σκοτάδι και αντάλλασσαν λόγια αγάπης. Ένα από εκείνα τα βράδια λοιπόν, αποφάσισαν να δραπετεύσουν από τη σκακιέρα με το Τρένο των Πλήκτρων.
Ο λευκός βασιλιάς και το μαύρο βασιλικό ζεύγος, όταν αντιλήφθηκαν τις απουσίες, οργισμένοι από την ντροπή της λιποταξίας και του γεγονότος πως μία βασίλισσα το έσκασε με έναν αυλικό, στέλνουν το βαλσαμωμένο γεράκι να τους βρει και να τους φέρει πίσω για να τιμωρηθούν.
Η περιπέτεια των δύο φυγάδων έχει ξεκινήσει, φτάνοντας σε μαγικούς τόπους, γνωρίζοντας πεταλούδες, βατράχια, αρουραίους, τη σοφή κουκουβάγια... που όμως όλοι τους είπαν πως για να καταφέρουν να σωθούν θα πρέπει να περάσουν μαζί την Εφτάχρωμη Πύλη. Εκεί πια θα ζήσουν ευτυχισμένοι, λουσμένοι από τα χρώματα.
Πού βρισκόταν όμως η Εφτάχρωμη Πύλη; Μόνο ο Γλάρος των Εφτά Ονείρων ήξερε και μπορούσε να τους οδηγήσει.
Κι ενώ είχαν φτάσει τόσο κοντά στο Γλάρο και τις πολυπόθητες συμβουλές του, το βαλσαμωμένο γεράκι τους βρίσκει και τους επιστρέφει στη σκακιέρα.
Οι δυο τους όμως δεν τα παρατούν και το ίδιο βράδυ αποφασίζουν να το σκάσουν μέσα από το αναμμένο τζάκι. Εκείνη την ώρα, περνάει το Τρένο των Πλήκτρων και τους σώζει. Έτσι, καταφέρνουν να δραπετεύσουν για πάντα με την ελάχιστη απώλεια: να "μικρύνει" το ύψος τους καθώς πέρασαν μέσα από τις φλόγες.
Το θεατρικό εργαστήρι της Σοφίας Κάρκα-Πολυχρονάκη, με μουσική του Γιώργου Κουρουπού, μας μετέδωσαν απίστευτα συναισθήματα. Συγκλονιστικές φωνές, απίστευτες εξαιρετικές, μικρά νέα ταλεντάκια που αγαπούν το θέατρο και την τέχνη, κατάφεραν να συνθέσουν μία παράσταση με απαράμιλλη γοητεία. Να τονίσω εδώ πως όλοι οι συντελεστές εργάστηκαν εθελοντικά και τα έξοδα για το στήσιμο της παράστασης και των κουστουμιών, κάλυψαν χορηγοί.
Φεύγοντας, αισθάνθηκα απέραντη ευγνωμοσύνη, που μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω μία τόσο αξιόλογη και γεμάτη μηνύματα παράσταση.
Το θεατρικό εργαστήρι της Σοφίας Κάρκα-Πολυχρονάκη, με μουσική του Γιώργου Κουρουπού, μας μετέδωσαν απίστευτα συναισθήματα. Συγκλονιστικές φωνές, απίστευτες εξαιρετικές, μικρά νέα ταλεντάκια που αγαπούν το θέατρο και την τέχνη, κατάφεραν να συνθέσουν μία παράσταση με απαράμιλλη γοητεία. Να τονίσω εδώ πως όλοι οι συντελεστές εργάστηκαν εθελοντικά και τα έξοδα για το στήσιμο της παράστασης και των κουστουμιών, κάλυψαν χορηγοί.
Φεύγοντας, αισθάνθηκα απέραντη ευγνωμοσύνη, που μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω μία τόσο αξιόλογη και γεμάτη μηνύματα παράσταση.
14 σχόλια
Καλό ξεκίνημα αγαπάκι μου γλυκό ♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Αριστέα μου!! ♥
ΔιαγραφήΥπέροχη μουσική! :)
ΔιαγραφήΜακια!
Ωωω! Σε ευχαριστώ τόσο πολύύυ Αριστούλα μου!!! ♥
ΔιαγραφήΚαλή αρχή Αναστασία μου! Το ξέρεις πως σε ακολυθώ με όλη μου την αγάπη! ♥♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Μαράκι μου, να'σαι καλά! ♥
ΔιαγραφήΜαζί σου, αγάπη μου γλυκιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολλή χαρά και με όόόλη μου τη καρδιά!
Καλό ξεκίνημα!
Και ασφαλώς... ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
;-)
❤
Ευχαριστώ πολύ για όλα Γιάννα μου!! ☺
ΔιαγραφήΣμουυυυτςςςς κι από εμένα!! ♥
Φαίνεται να ήταν ωραία παράσταση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτηκα πως η απώλεια του ύψους τους στο τέλος, έστω κι αν ήταν μικρή, συμβολίζει τις μικρές μικρές ρωγμές που αφήνει στην καρδιά μας κάθε δυσκολία. Που μπορεί να την ξεπερνάμε, αλλά κάτι στην ψυχή μας μένει αγχωμένο και λυπημένο. Κάτι αλλάζει πάντα, έστω και ελάχιστα... Κι έτσι αλλάζουμε εμείς και λέμε ότι γίναμε δυνατότεροι. Γινόμαστε κάθε φορά, σιγά σιγά, διαφορετικοί...
Φιλάκια κορίτσι μου. Ελπίζω να είσαι καλά :)
Ωραία και ενδιαφέρουσα η σκέψη σου Μαρία μου! Δεν το είχα σκεφτεί έτσι.
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει το κείμενο του Τριβιζά, και οι δικές μου σκέψεις που κατέγραψα είναι όσες αποκόμισα από την παράσταση.
Μου άρεσε η παρατήρησή σου και σε ευχαριστώ!!
Πολλά φιλάκια! Να περνάς όμορφα! ♥
Εύχομαι Αναστασία, στο χώρο που ανοίγεις, να έχεις ένα ευχάριστο ταξίδι με τις καλύτερες πάντα προοπτικές! Πολύ τρυφερή η ανάρτηση σου, μας μετέδωσες εξαιρετικά συναισθήματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυθεντικές σκέψεις κι απόψεις να συνεχίσεις ακούραστη “blogger” στη σκακιέρα προσωπικής και πνευματικής ελευθερίας!
Καλώς σε βρίσκω και να έχουμε μια ζεστή φιλική συμπόρευση! Φιλάκια πολλά !:))
Καλώς ήρθες Κατερίνα μου και σε ευχαριστώ για την ευχή και τα όμορφα λόγια σου!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, καλό βράδυ!! ♥
Λατρεύω το όνομα που διάλεξες για τον χώρο σου και λάτρεψα και την υπογραφή!!!Elegant!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μουσική, τόσο χαλαρωτική σε κάνει να θες να μείνεις εδώ για πάντα.
Καλή αρχή στο νέο σου ξεκίνημα γλυκούλι μου. Εύχομαι να σε γεμίσει με ωραίες εμπειρίες και υπέροχες στιγμές.
Σε φιλώ πολύ γλυκά! :)
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Μαρινάκι μου, για τα όμορφα όπως πάντα λόγια σου! Και σε ευχαριστώ για την επίσκεψη! Χαίρομαι που σου αρέσουν όσα έχω επιλέξει για αυτόν το χώρο εδώ μέσα.
ΔιαγραφήΚαλή βδομάδα και καλό μήνααα! ♥