Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας - Gabriel Garcia Marquez

15.11.15



Ένα βιβλίο που κύλησε αργά... τόσο αργά ώστε να το απολαύσω ήρεμα και καθώς του άρμοζε.

Μέσα από αυτό το βιβλίο ταξίδεψα στις ακτές της Καραϊβικής, μεταφέρθηκα στα τέλη του 19ου αιώνα -ίσως και αρχές του 20ου-, αγάπησα, ερωτεύτηκα, θύμωσα, χαμογέλασα, αισθάνθηκα αδικία... Νοστάλγησα μία εποχή στην οποία δεν έχω ζήσει σε πραγματικό χρόνο, όμως σίγουρα έζησα μέσα σε αυτές τις 479 σελίδες... Μα πάνω από όλα θαύμασα την πένα του Marquez, με μία μικρή δόση ζήλιας που κατάφερε να επιτελέσει ένα τέτοιο αριστουργηματικό, συγγραφικά και λογοτεχνικά, έργο.

Το ερώτημα που γύριζε συνεχώς στο μυαλό μου καθ' όλη τη διάρκεια του βιβλίου, ήταν... γιατί ένας άνθρωπος επιλέγει να βασανίζεται τόσο ώστε να ξεχνάει να ζήσει ουσιαστικά, κολλημένος σε μία εμμονή-ξεκάθαρα κύημα του μυαλού του...;
Πότε ο έρωτας παύει και καταντάει μία αρρωστημένη ιδέα; Πότε παύει η αλήθεια και ξεκινάει η φαντασίωση;
Μήπως τελικά όλοι οι ερωτευμένοι κρύβουν μέσα τους μία παρόμοια εμμονή με το πρόσωπο που αγαπούν και διαφοροποιείται μόνο η διάρκεια που έχει ο έρωτάς τους;

Ένα βιβλίο που μαγεύει, ταξιδεύει, αλλά και προβληματίζει τελικά τον αναγνώστη.




You Might Also Like

8 σχόλια

  1. Το σημαντικότερο είναι ότι είχαμε την τύχη να κρατήσουμε στα χέρια μας αυτό το βιβλίο.. Επίσης, είναι σαφώς μια διαφορετική οπτική ενός έρωτα, που, όπως το συζητήσαμε, προκαλεί συζητήσεις.. Άλλο ένα ενδιαφέρον στοιχείο τού βιβλίου.. Καλή αρχή στο νέο σου blogάκι Αναστασία μου γλυκιά! Πολλά πολλά φιλιά! ❤❤❤

    Υ.Γ Σε βάζω στο blogroll μου, ε; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ, ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα ο Έρωτας στα χρόνια της χολέρας, Πέτρα!
      Και επειδή υπάρχουν τόσες διαφορετικές απόψεις, είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα! ♥
      Βάλε με, αμέ!!

      Διαγραφή
  2. Αγαπάκι μου , πολύ χαίρομαι που ήσουν εσύ που πήρες το βιβλίο από μένα αλλά και για αυτή σου την ανάρτηση! Το τελευταία σου ερώτημα είναι ρητορικό! ήδη έχεις απαντήσει!

    Για μένα έγινε πια , μετά τη δεύτερη ανάγνωσή του στα 45 μου το πλέον αγαπημένο μου μυθιστόρημα!
    Φιλάκια πολλά!

    (θα με βλέπεις τακτικά να σε επισκέπτομαι ....για τη μουσική φυσικά!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου, σε ευχαριστώ που με έβαλες στο "παιχνίδι" και ήμουν ο επόμενος κρίκος!
      Πιστεύω πως ο καθένας έχει διαφορετική οπτική για τον έρωτα, όπως και για την ιστορία του βιβλίου. Είναι όλα τόσο υποκειμενικά! Μα εκεί που γράφω, είναι εκεί που καταλήγω εγώ.
      Χαχαχα, καλοδεχούμενη πάντοτε, το ξέρεις! ♥

      Διαγραφή
  3. Εγώ το έχω ακούσει το βιβλίο, αλλά δεν το έχω διαβάσει ποτέ...
    Αν τύχει να περάσει από μπροστά μου, θα το σκεφτώ μετά από αυτά που διάβασα μόλις.
    Καλή μου Αναστασούλα, θα έρχομαι σίγουρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου, να το διαβάσεις οπωσδήποτε εάν πέσει στα χέρια σου! Πιστεύω θα σου αρέσει!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Να είσαι καλά! ♥

      Διαγραφή
  4. Αυτό το βιβλίο το διάβασα δίχως να το αφησω και ηταν και καλοκαίρι. Το τι καζούρα μου έκαναν δε λέγεται!!!! Τα ίδια με σενα αναρωτιόμουν και γω καθώς περνούσαν οι σελίδες. Ευτυχως στο τελος ανταμείφθηκε!
    Καλό απόγευμα!
    Φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα, αυτό σημαίνει πως σου άρεσε πάρα πολύ! Ομολογουμένως, η γραφή του Μάρκες ρέει τόσο ανεπιτήδευτα που δεν καταλαβαίνεις πώς περνούν οι σελίδες.
      Φιλάκια πολλά Αριάδνη μου! Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη!

      Διαγραφή

Στην παρέα των Top Blogs