Κοχύλι στα μαλλιά - Ένα ποίημα για το καλοκαίρι

Κοχύλι στα μαλλιά

Έρχεται στα ξαφνικά,

        με κοχύλι στα μαλλιά.

Τη χαρά σκορπά

σε όλα τα μικρά παιδιά,

το λουκέτο δίνει

και το σχολείο κλείνει.

Τις θάλασσες γεμίζει,

κι όταν η νύχτα πλησιάζει

έρχεται με νάζι.

Φορά άρωμα γιασεμί,

και με το κοχύλι στο μαλλί

σκορπά τον έρωτα

για να ’ρθουν δύο χείλη κοντά.

Κάθεται στην αυλή,

ακούει μουσική

και πίνει λίγο κρασί.

Θα ακούσεις συζητήσεις,

όνειρα κρυφά,

κι εκείνη με μιας

θα τα στείλει ψηλά,

στο αυγουστιάτικο φεγγάρι

που φέγγει όλο χάρη.

Μα το κοχύλι πέφτει

απ’ τα μαλλιά

και χάνεται στα ξαφνικά.

Κι εγώ, πόσο καρτερώ

τον επόμενο ερχομό.

Το Κατερινάκι μου, που όλο και σκαρώνει στιχάκια, έγραψε το παραπάνω ποίημα. Δεν έχει όμως δικό της μπλογκ, γι'αυτό και το φιλοξενώ εδώ, και έτσι αυτό το ποίημα είναι η συμμετοχή της στο δρώμενο «Ένα ποίημα για το καλοκαίρι», που το διοργανώνει η Αριστέα από το Η ζωή είναι ωραία.