Πολλές φορές μέσα στην καθημερινότητα, ξεχνάμε να σταθούμε. Να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και να τον ρωτήσουμε: «Είσαι καλά; Χαμογελάς;»
Και ξαφνικά, κάπου ανάμεσα σε μια κούπα καφέ και σε μια στοίβα από υποχρεώσεις, πέφτει μπροστά μας μια μικρή, τρυφερή υπενθύμιση — σαν την εικόνα που βλέπεις παραπάνω.
"You will never be at this age again.
Do what makes you happy."
Απλή φράση. Και όμως… χτυπά κατευθείαν στην καρδιά.
Ποτέ ξανά δεν θα είμαστε σε αυτή την ηλικία. Σε αυτή τη φάση. Σε αυτό το σώμα, με αυτές τις εμπειρίες, με αυτά τα όνειρα. Ό,τι δεν τολμήσουμε σήμερα, ίσως να μην τολμήσουμε ποτέ. Και κάθε μέρα που αναβάλλουμε, είναι μια μέρα λιγότερη που μπορούμε να γελάσουμε, να ζήσουμε, να ευτυχήσουμε.
Αυτό το χαμογελαστό, απλό ανθρωπάκι που κρατά μια καρδιά και αιωρείται… δεν είναι απλώς ένα σκίτσο. Είναι μια στάση ζωής. Ένα σύμβολο ελαφρότητας, πίστης και αγάπης προς τον εαυτό.
Κάνε αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο. Όχι αύριο. Όχι "όταν βρω χρόνο". Τώρα.
Ακόμα κι αν είναι απλώς να ακούσεις το αγαπημένο σου τραγούδι, να περπατήσεις ξυπόλυτος στο χώμα, να μαγειρέψεις κάτι που σε παρηγορεί ή να γράψεις μια αράδα που σου βγαίνει από την ψυχή.
Δεν χρειάζονται μεγάλες αλλαγές. Μικρές πράξεις, καθημερινές, αυθεντικές — αυτές είναι που γράφουν το παραμύθι της ζωής μας.
Κι αν σήμερα νιώσεις έστω για ένα λεπτό ελαφρύς σαν μπαλόνι... τότε κάτι μέσα σου θεραπεύτηκε.
Με αγάπη,
.jpg)
- 4.12.25
- 1 Comments
